Eigendom.

Elk nieuw ontvouwen als in kleine laagjes ben blijven zien ,als een verwennen in het verkennen wat ik doe. Geen naam zou kunnen dragen in elk herstel heeft laten zien, dat er in mijn schrijven iets moois is ontstaan. Waarin elk redeneren als een verfijnd bewegen zou kunnen gaan zien, als vlinder of een libelle,als een vlieg op de muur , als een muis die komt vertellen, dat de angst ongegrond zal blijven en mijn eigen weg  gevonden heb. Door al schrijvend te spreken, door mijn eigen individualiteit,  zo zuiver heb kunnen blijven en niets anders overblijft, dan te kunnen spreken in zachte toon, in elke overweldiging die ik blijf voelen, wanneer mijn taal steeds meer kan laten zien, dat in het eigen maken van mijn eigen dingen,mij zo ontroert, dat in het opnieuw beschrijven hoe het voelt, om alle aandacht te blijven richtten naar dit moment. Mijn handigheid is geworden in het schrijven naar mijzelf. In het beleven wat er komt in het geven van mijn hand en mij nergens terug van hoeft te trekken, hoe het is om zo mijzelf te blijven ervaren terwijl ik schrijf of spreek, waarin het mijn eigendom is geworden. Mijn eigendom die ik deel niets heeft te maken met een dicht geklapt proces,maar de juistheid aan kan geven in elke ervaring die ik geef, vanuit het zinvolle schrijven.
Naar buiten kan lopen,en kan zitten in mijn stoel,kan luisteren naar mooie muziek,maar het allerbelangrijkste wat ik vertel, vanuit een ondervinden wat ik voel, eindelijk haar eigen weg heeft gevonden. 
Mijn eigendom  kan laten zien hoe ik op  mijn eigen manier alles heb ondervonden en niets hoeft te veranderen dan wat ik zie in mijn betoog van schrijven. Waar het zo heerlijk is om alles te beschrijven, om alles te zien en dan  in mijn eigen daglicht kan zetten. Om alles af te sluiten wat niet meer bij past, om een rond getal te willen maken.Om mij mee te laten voeren over mijn kalmte, waarin ik mijn stilte in vriendschap heb gesloten en mijn ontwaken als heel gewoon ben gaan beschouwen. Mij als rijpe volwassen vrouw de kunst van schrijven eigen heb gemaakt en alles toe kan laten wat er kan  ontstaan, dan als mijn eigendom weet te beschouwen en dan kan zien dat in elk ontvouwen wat ik heb gedaan mij zo helder kon voelen en mij ook in staat kon stellen in het vuur wat ik voelde, hoe simpel het bleek te zijn, dat wanneer ik in mijn eigen spiegel kan blijven kijken, het leed is verdwenen en iedere lach die nu verschijnt als een siddering door kan geven en voorbij het verstand is gaan bewegen  en alleen mijn eigendom is gebleven, omdat ik er dagelijks  naar mijzelf  blijf kijken. Om te voelen in het voeden van mijzelf en altijd zonder enig idee, datgene wat mij heeft bevrijd, altijd een nieuwe poging zou  willen maken, om  alleen te willen vertellen dat het mijn eigendom en wijsheid is geworden..✍
Anna.💚.