Spiegel Reflex.

De spiegel waarin ik kan kijken een reflex zou kunnen zijn hoe een ander zou kunnen reageren. Ben gaan begrijpen dat in de spiegel die ik laat zien, ook kan gaan volgen in elk verslag, dat in al het onbewuste wat ik laat zien, zo doortrokken kan lijken in de spiegel die het geeft. Het complete te durven ervaren, dat in het alleen zijn met mijzelf, mijn grootste kracht is geworden, waarin ik soms het gevoel kan hebben om mij terug te willen trekken. De golven die ik beschrijf, alleen kon komen in de bereidheid van mijn delen en het niets anders is dan mijn wijsheid te laten ontdooien en dat mijn gevoeligheid er mag zijn.Dat alles wat er is besproken heel anders lijkt.Als ik zou gaan zwijgen hoe verstopt alles zou kunnen worden in het laten zien, dat in elke belichaming die ik kan geven zich alleen kan laten ontvouwen in elke toestsemming die ik heb gegeven om het te posten op mijn blog.
Op mijn manier een kleine bijdrage zou kunnen geven hoe het voelt om te blijven schrijven naar elk ander,maar bedoeld is voormijzelf.
Zo grappig om te kunnen ervaren dat ik geen enkel eenzaamheid kan voelen,maar juist het tegenovergestelde, in de ontmoeting met mijzelf.Elk andere poging mij alleen maar heeft geleid naar een bevlogen zijn in mijn willen vertellen.Elk  spiegel-reflex kan geven, dat in mijn uitzonderlijk delen,  alleen kan verstaan in de belichaming die ik het heeft gekregen, in de gewilligheid naar mijzelf  zou kunnen houden,maar dan geen spiegel voor een ander zou kunnen zijn.
Anna.💚.