Voortdurend effect.

Het voortdurend effect wat het kan geven als ik mij zou kunnen verplaatsen  naar een ander.Nu meer een kant is uitgegaan in de hoedanigheid waar ik in ben en in het licht blijft staan wat een bijzondere plek is geworden.Te kunnen kijken door de bomen heen, waar de wind al de takken weet op te tillen en laat slingeren in het geheel.Mijn ademhaling wat ruimer wordt en in het podium die ik neem, naar een publiek kan kijken die in een afstand is te zien.Het velerlei ontwijken waarin ik mij begaf,geen sprookje is gebleken,maar een doorgewinterd ontvouwen wat ik aan mijzelf heb laten zien en  verteld.
Soms de moeite kan nemen in het ervaren zelf,maar nu ik weet dat als ik spreek of schrijf er iets gebeurd in mijn lijf.Mijn ogen zwaarder worden,mijn hand van schrijven wat trager is.En dan kan ervaren hoe licht en waanzinnig het ook lijkt, mijn samensmelting weet te voelen in mijn eigen lijf.Dan kom ik in een ander modem,dan val ik over mijn eigen stilte heen.Dan zit ik lekker in mijn vel en heb niets te willen, om iets anders te gaan schrijven in dit moment.
Mijn vleugels weet te spreiden en op kan stijgen over de bomen heen,mijn eigen hand vast kan pakken om mijzelf te begeleiden naar het groter geheel.In het samenkomen van taal en stem,van kunnen ondervinden hoe het kan zijn, om mijn kern te laten zien terwijl ik schrijf.Maar ook weet hoe licht het kan voelen terwijl ik schrijf en als getuigen mijn handen zie bewegen op de toetsen die ik gebruik. Het volkomen relax kunnen zijn, waarin dit ervaren misschien mijn stilte onverstijgt en mijn hoofd nog meer kan buigen zonder iets te breken. Mijn lichaam aan kan geven dat in het zweven over mijn woorden voor mij voldoende is, om mij te kunnen realiseren wat er in dit moment gebeurd.Zo licht als mij nu kan voelen in de plek die het neemt, als lichte regen over mij heen laat komen, waar mijn huid kan reageren en dan een kippevel geeft.Moet lachen wat ik voel en mijn extase waarin ik zit, zo zachtjes naar buiten treedt en ik het kan begroeten in mijn dagelijks ritueel.Blij kan worden hoe het voelt, zodra ik mijn aandacht kan leggen naar mijzelf het wonderlijke gebeurd.Dat ik zo high kan worden en geen ander woord er voor vindt.Ga wiegen op mijn eigen stoel,naar buiten kan kijken en mij zo vrij kan voelen, dat in elke seconde dit kan gebeuren wanneer ik in mijn licht durft te staan.Kan proeven hoe alles smaakt en voor eeuwig hier zou willen blijven zitten.Zou kunnen omarmen wat verder gaat dan mijn stilte en kan voelen dat  alles wat ik los kan laten,weer opnieuw zou kunnen beginnen.Weer zou kunnen zien, wat mijn taal mij brengt in het voortdurend effect, om alleen zo te willen schrijven. Terwijl ik weet hoe het kan klinken voor een ander,maar het niets anders is dan een overgave naar mijzelf.
Anna.💚.