Zoals het kan gebeuren na een zakken van mijn diepte,weer heel langzaam mijn handen openvouw en terrecht ben gekomen waar ik steeds in terug kan komen vanuit mijn huidige vorm.De huidige vorm waar ik nu kan verblijven, zo helder in mijn bevrijdende taal heb neergezet. Zeker wanneer ik een eind heb gewandeld,dan in mijn kracht kan komen, in elk uitleggen naar mijzelf.Elk thema die ik kan bespreken waarin het mij heeft geraakt,waarin ik heb kunnen ervaren dat als ik er over spreek of schrijf,in iedere ontmoeting die ik heb gehad, nu vandaag er weer anders in ben komen te staan.
Zo bijzonder om te ervaren dat wanneer ik mijzelf die toestemming geef, in het delen wat er komt, mij elke reden heeft gegeven om te komen naar mijzelf.Een opluchting die het kan geven,mij meerderemalen al heeft verteld,dat als ik zou zwijgen misschien zou kunnen ontploffen en iets naar binnen klapt.Wat dikker zou kunnen worden,alles weg zou eten en geen beweging maak,dan zou vergeten wat stilte ook al weer was. Meegaand kan kijken en er niets van snapt,dan alleen door de smaak iets terug zou vinden waar het werkelijk om gaat.In de flow van ondervinden soms iets heel diep kan raken.Maar zodra het is gebeurd,lijkt het wel, alsof mijn kracht nog sterker is toegenomen in de woorden die ik vindt.
Nog meer kan voelen hoe belangrijk het blijft,dat in het vertellen aan mijzelf,zo helend kan zijn in het zorgen voor mijzelf.Door te laten ontstaan wat belangrijk zou kunnen zijn, in elke mening die ik post. En mij terug kan zetten in mijn huidige vorm.Belichaamde taal mijn ingang blijft,door te weten dat wat ik schrijf vanuit mijn stilte geboren zou kunnen worden.Waarin de kracht van mijn ontvouwen ligt te branden, om verder te gaan stromen wat ik in mijn taal wil laten zien.Wat ik kan ervaren terwijl ik schrijf.Geen enkel terugslag weet te voelen,maar een rijpen van een bloem,die soms de neiging heeft om zich wat af te sluiten en niets meer zou kunnen vertellen, als ik zonder belichaming iets zou willen beschrijven..
Het rijper voelen in mijn huidige vorm, alleen kan laten weten dat in alles wat ik nu ervaar een blijschap kan geven en heel benieuwd zal blijven, hoe de dag van morgen zich weer opend in mijn belichaamde taal...
Anna.💚.
juli 09, 2025
Huidige vorm.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Zoveel stof. 💨 .
Mijn ontvouwen bereikbaar blijft,waarin mijn boodschap een beetje naar achteren schuif en mijn delen een wending geef,dat in het ruimen van ...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
Als het door zou kunnen dringen dat de taal die ik laat zien,zo wonderlijk zich laat ontvouwen.Zoals een kelk van elke bloem langzaam open k...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten