Gezien worden.

Het schrikbarend effect die het zou kunnen krijgen in het kerven van mijn naam en altijd mijzelf zal dragen  hoe het is gegaan,hoe elke wervel die mij draagt zinvolle emotie's heeft laten zien.In het uiten wat het vroeg,om niet te gaan schikken wat een ander wilt, maar alleen te zijn met mijzelf.Mij om kan draaien in ieder moment en mij niet meer afvraag of het goed  genoeg zou kunnen zijn.Of ik pas in een mening die vaak niet overeenkomt wat ik werkelijk kan ervaren.Niet verder hoeft te gaan dan waar ik ben,waarin het kleine geluk mij meer weet te vinden,meer laat zien dat het effect die het kan krijgen, zich alleen verdiept als ik mijzelf die toestemming heb gegeven.Hoe het ongeziene niet schrikbarend hoeft te zijn,maar te kunnen ontvangen in mijn eigen taal.
In het omarmen van een soort vrede, in alle ontmoetingen heb gevoelt.Dat in het wrijven van mijn handen een teken blijft, dat het goed is terrecht gekomen en verre weg blijft van een gebroken spiegel.Van elk besef in elke ontmoeting, als korrels zand door mijn handen glijden, in het bewust zijn die ik heb gecreëerd.Dat als ik het niet zou proeven,lichamelijk iets zou kunnen merken,dan de aandacht vraagt, ook doof kan worden in het niet verstaan,mijn eigen hart in mijn oor kan horen kloppen, omdat het hoornvliesje naar binnen was geslagen.
De bevrijding die ik creëer, alleen heeft te maken dat ik niets hoef. In de eenvoud van mijn schrijven te kunnen blijven en in feite niets van een ander wil.Dan alleen te willen ervaren in elk moment van mijn delen, geen oppervlakkigheid is te zien,maar het raken van mijn kern,waar mijn zachtheid is verzekerd en mijzelf kan zijn.Geen enkel belofte heb gedaan om over grenzen te willen gaan.Die voor mij in feite nooit hebben bestaan,altijd heel intuïtief heb gehandeld,heel puur heb kunnen zijn, in het benaderen wat ik in vele dingen heb gedaan.Vaak wel voelde dat ik niet werd begrepen,maar mijn uiterse best heb gedaan in al mijn schrijven, om te laten zien dat ik net als ieder ander, soms kan worstelen met dingen die ik niet begrijp.Maar overeen ben gekomen dat wat ik naar mijzel schrijf, het nodig heb om duidelijk te blijven om aan mijzelf te laten zien, wat ik beschrijf mij meerdermalen gelukkig heeft gemaakt en op deze manier een plekje heb kunnen geven.Dat mijn zonderlinge zijn,daarin heel menseljk ben gebleven,heel constant in mijn beschrijven, wat het kan doen om mijzelf zo iedere dag zo te omarmen om te blijven zien dat in elk effect die het kan krijgen, door mij wordt gezien.
Anna.🦋.