Elk creëren.

Licht getint als ronde cirkels de ruimte beslaat,waar mijn adem in het samentrekken een taal verlaat en toch blijf schrijven in de opmaat van deze dag. De kringen kunnen maken op een oud tafelblad, die de ondersteuning heeft gegeven om te gaan wennen wat ik nu zie. Dat ik in feite altijd vanuit mijn belichaming heb geschreven.Mij veel vaker heeft doen verwijzen naar mijn eigen prioriteiten waar ik in kwam.De lichtheid van mijn leven kon voelen en er niets meer uit te leggen valt,dan alleen te zien in mijn wonderlijk verzamelen, geen deuren hoeft dicht te doen of open te zetten.Elk welkom zal blijven koesteren, terwijl er wel iets is veranderd.Dat in het accepteren hoe het nu voelt mij heeft vergezeld hoe een belichaming zich heeft gesetteld in mijn zijn.In mijn gewoonte om te schrijven om te gaan ervaren dat ik dat altijd wel heb gevoeld. Zoals mijn naïeve begrijpen,en altijd het goede in de mens heb willen blijven zien.Alles een tweede kans heb willen geven,en misschien een derde van mijn tijd dat ook heb gekregen. Terwijl ik ben blijven schrijven in de uitnodiging die ik aan mijzelf steeds gaf.Mij door niets meer af liet leiden,maar mijn taal die ik naar buiten bracht, alleen had te maken om zo dicht mogelijk bij mijzelf te komen en te blijven.In het beschrijven wat voor mij een belichaamde taal kan betekenen.Ben blijven staan,ben blijven bewegen,voor mijn gevoel wat bergen heb beklommen. Mij heb laten gaan en vele trauma's heb beschreven, in het zinvol durven zijn, waar ik dacht te komen, daar mijn werkelijkheid is ontstaan.
En leg iets af en laat het vallen uit mijn hand,laat mij zakken op de grond, die mij uitnodigd, dat wat ik koester geen euforie meer hoeft te geven,maar een erkennen dat mijn belichaamde taal altijd aanwezig zal blijven. Daar niet meer naar toe hoeft te schrijven om te gaan ervaren. In de gewilligheid die ik heb, mij zo volkomen in staat heeft gesteld,om het fundament te blijven voelen die ikzelf geschapen en heb gecreëerd.Mij neerleg bij het feit, elke bevrijding die het mij heeft gegeven , nu kan zeggen hoe het tot stand is  gekomen. Waarin mijn taal er alles aan heeft gedaan, om precies te wijzen naar de plek, vanuit de stroom die ik aan mijzelf wist te geven.Niet de angst nog hoeft te hebben dat ik mijn taal zou kunnen verliezen. Maar steeds meer in mijn stilte kom, maar door de golvende beweging, ik mij vast hield aan mijn eigen beleven en daar mijn overtuiging is gebleven om verder te gaan.Dat elk creëren wat er kan onstaan, daar mijn aandacht naar toe kan brengen.Het volstaat en  al meerdermalen heb laten weten,dat de kansen die ik heb gekregen, mij zo eigen heb gemaakt.Zo van mij is geworden tot zelfs een hobby is neergezet en lieve Anna wil bedanken voor het geduldig luisterend schrijven en spreken .Te kunnen wachten op het juiste moment, om dan te zeggen  in mijn schrijven,dat het zo eigen is geworden, in alles wat ik aan mijzelf vertel.
Anna.💚.