Tastbaar maken.

Bij tijd en wijlen bij een standvastig vernemen ik terug kan kijken en in alles wat ik heb verlaten. De spiegeling ligt in het bevragen dat zolang ik schrijf  meer heeft te maken dat in elk ontvouwen iets aan kan wijzen om daar mee om te kunnen gaan.Om hetgeen waarin ik mij liet verleiden als een korst van een wond  eraf kon halen en dan het broze overbleef. Het tastbaar maken en aan kan raken,kan voelen wat nodig bleek te zijn,dat in elk ervaren ligt verankerd in het bewezen feit,dat doorgaans in het verdelen de ruimte heeft gepakt wat ik steeds wilde vertellen.In het bijzijn van zoveel momenten de stelligheid is ontstaan dat als ik zou blijven plakken in wat er kan ontstaan, nog geen reden is om te beseffen dat in het schrijven van mijn taal alleen is gekomen in het nemen van elk besluit.Waarin de mei maand is gekomen waarin ik geboren ben.Waarin ik had besloten om de aarde te verkennen,te kunnen zien dat in iedere voetstap die ik zet mij zoveel wijzer heeft gemaakt.Mij te bewegen zoals het kan zijn,mij goed te voelen en dat kan delen met mijzelf.Niemand meer hoef te behagen,dan de belangrijkheid naar mijzelf gewoon te delen.
Hoe eenvoudig het ook lijkt in het vinden van zoveel bereiken als blijkt dat in het passen van nieuwe kleding even moet wennen wat lekker zit en dan mij kan bevinden in mijn nieuwe tijd.
Meerdermalen heb ervaren dat zodra mijn stilte vraagt om echt te luisteren, dan pas zie hoe wonderlijk de stroom op gang kan komen en niets heeft te maken  hoe het hoort te zijn.De vrijheid die ik blijf voelen in het begrijpen van mijzelf,in het bewegende beweren alleen voor mij nog geldt.Het koesteren wat ik voel om mijn eenvoud te beminnen,te verzilveren naar het goud en dan de rust kan blijven omarmen,de liefde voor mijzelf kan houden in het dragen vanaf dat ik weet dat mijn unieke samenstelling die ik breng nog verder uit te pluizen.Het gemak blijft dienen, waarin de oorzaak geen aandacht krijgt,maar het verzegelen van elk moment,dat de tastbaarheid iets vraagt om in het uiten wat ik doe, mijn eigen gelijke blijf vinden en niet mijn best hoeft te doen in het meebewegen van mijn taal.Van het ontdekken dat alles verder drijft in het tastbaar maken wat er met mijn eigen taal gebeurd.Wat ik laat zien in mijn ontvouwen hoe tastbaar het kan blijven zolang ik eerlijk blijf naar mijzelf.
Anna.💚.