Sluimerd licht.

Tot kunst verheven,naar boven getrokken en onthuld in het vele delen, waar de klank in zoveel instrumenten kunnen ontstaan. Recentelijk het doet lijken dat de straten leger zijn gelopen,de bruggen open zijn gezet,alle demostratie's op zijn kant gelegd en rederlijkerwijs een middelvinger op kan steken. In de maat die overvol is gaan lopen.De vogels  blijven fluiten alsof de nieuwe wind veel droger is gaan lijken.Geen enkel mening meer telt,dan alleen te zwijgen hoe het voelt om niet meer achterom te kijken maar te dealen zoals het komt.Elke poging die ik maak, wanneer ik opging in het vertellen,de eenheid blijf ervaren, dat in het stromen van mijn taal elke leuning heb kunnen vinden,elk gesprek weer achter mij kan laten,waarin de klank de weerspiegeling geeft, dat het de hoogste tijd is geworden om daar bij stil te staan.
Ik gooi mijn deuren open en voel een frisheid ontstaan,door de tocht die het kan geven,in het wapperen van mijn gordijnen, dat het een gevoel kan geven dat ik ben aan het kamperen in mijn eigen huis.
Het verlerlei beschrijven,de flow die het krijgt,mijn werkelijkheid als een mooie vrucht kan ervaren, soms daar even een grote hap uit neem. Dan kan proeven hoe zoet mijn smaak in vele variatie's naar voren kunnen komen.Hoe het ijveren om kan worden geslagen in enkel en alleen een schroef wat harder aan te draaien, in de stevigheid die het geeft.Geen uitgeholt entertainen mij kan laten zien,dat in elke ochtend die ik beschrijf, goedemorgen kan blijven zeggen,terwijl ik slecht geslapen heb.Terwijl het weer nu anders lijkt dan gisteren,mij ook  een andere energie weer geeft.
De zorgvuldigheid zich om kan wentelen dat in elk uiten mij iets zegt dat in het blijven duiden,soms ook de plek aanwijst om iets weg te halen of juist iets te laten staan.Dat in al mijn bewegingen in mijn natuurlijkheid  blijft ontstaan,soms ook heeft te maken met de volle maan.De cyclus die het weer kan geven,dat zodra de volle maan is geweest, vaak het weer heeft doen veranderen.Gisteravond laat naar een volle maan kon kijken en werd opgenomen in het geheel.Alleen mijn adem voelde in het ritme wat het gaf,en kon voelen welk een kracht de natuur kan hebben in het overladen met het sluimerend licht, wat de maan kan geven.Met mijn gevouwen handen niet alleen de zon begroet,maar de maan een heel apart plekje heeft gekregen.Dat in de zuiverheid van delen de maan mij iets geeft van een mystiek.In feite bijna ongrijpbaar is geworden en toch kan voelen in het veranderen van gevoelens en het weer mij meer verteld hoe de natuur in feite met ons speelt.Ons doet reageren in elk moment dat als de zon wat vaker schijnt, wij wat vrolijker worden,terwijl als de volle maan aanwezig is, kan ik ervaren hoe er weer een cyclus wordt afgesloten,hoe de natuur mij heeft laten zien, dat in het ontstaan van  al mijn schrijven, daar ook invloed op kan hebben. Dat in de gloed die ik kan voelen zo natuurlijk blijkt te zijn.
Zo mee ben gegaan in een ritme wat eigenlijk heel natuurlijk blijkt te zijn, dat als ik kan ervaren,wat het kan doen, als ik in de volle maan heb gestaan en werd opgenomen in een energie. Waarin al mijn vertellen voorbij ben gegaan in de willekeurigheid die kan ontstaan, alleen heeft te maken met mijn creëren van eigen taal.Dat in elk geluid die ik om kan zetten met mijn eigen stem.Zoals een maan kunnen ervaren , mij  erbij neer kan leggen, een bijzonderheid kan krijgen, in het beschrijven zoals het komt, waarin het sluimerd licht om weet te zetten in mijn eigen ervaren van mijn eigen taal.
Anna.💚.