Het gewonnen terrein,waarin ik mij kan openen en zorgvuldig zou kunnen zijn om te blijven geloven, dat de daad die ik stelde, in mijn gesprekken naar voren komen.Mij heeft laten zien en voelen dat in elk delen er uiteindelijk iets kan ontstaan. Zonder te kijken in het regelen, hoe de gloed van elk vertellen,mij steeds meer kan laten zien dat de vorm die het kan hebben,in het maken van wat keuzes,meer voldoet dan weer te gaan schuiven met mijn bed.De gevoeligheid die ik heb, vraagt mijn werkelijke aandacht,om in de zuiverheid te blijven staan,alles te staven,alles na te gaan.Dat wat niet meer past te verwerpen, dat in het vertrouwen naar mijzelf ik alleen maar kan geven,terwijl ik zoveel neem. In mijn beleven voor mij alleen de waarde krijgt in de bestemming van zoveel woorden. Het voor mij heel iets anders is,dan alleen te lezen,maar te kunnen ervaren terwijl ik schrijf, in ieder tikken ik dan hoor hoe belangrijk het blijft dat in het openen van mijn dag,vaak een mooie stilte ontmoet. Zachtjes aanschuif aan mijn tafel.Mijn ontbijt met een beschuitje genoeg blijkt te zijn om zo te gaan wandelen,om te voelen elk spiertje in mijn lijf. Mij dankbaar blijf voelen dat ik er nog ben en kan zijn,zoals het beleven van mijn taal,vaak in een poëzie kan voelen.Dat in elk ontmoeten,weer iets anders vraagt,nergens meer van op kan kijken,maar ook plots kan voelen welke plek het beste is om te gaan zitten,te slapen of te wandelen.Door elke beweging die ik kan maken, om dan tevreden te kunnen zijn, waarin elke verwreemding mij heeft los gelaten.Maar te laten zijn zoals ik schrijf,dat wat naar buiten wilt komen ik daar nieuwsgierig naar blijf. Dan kan omarmen wat nodig blijkt,mij de rust en het vertrouwen geeft, welk besluit ik ook neem alleen heeft te maken hoe ik mij voel in dat moment.In het keren van dingen, in het zijn van elk moment, mij alleen heeft geleerd om zuinig te zijn met mijzelf.De enkele drive die ik kan hebben,ligt gelegen in mijn stijl,het is een geven en nemen in het voorbij gaan van elke moment.
De schittering blijft krijgen in de diepte van elk bewijs,dat in het tonen wat ik geef,daarmee ook veel kan nemen en terug kan geven aan mijzelf.
Anna.💚.
april 11, 2025
Geven en Nemen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Eerlijkheid.
Het geluk niet is te vangen door hetgeen wat misschien bevrijdt,maar het doorleven wat elk moment mij zegt,om zo eerlijk mogelijk naar mijze...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
De belangrijkheid in al mijn duiden,in al wat er nog kan zijn,in al wat ik laat gebeuren hoe belangrijk het blijft,dat het veronderstelde di...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten