Waarheid.

Mijn eigen waarheid staat voor iets nieuws,en staart mij aan met grote ogen,en valt mijn schrijven in het niets, wanneer ik voel dat mijn schrijven om kan worden gebogen, naar de wereld om mij heen.Naar de vlucht van het delen waarin ik verblijf, en vind  dat mijn schrijven en functie heeft om een ander daarin te bereiken.En leg mijn schrijven voor mij neer en kan ervaren dat de nieuwe kant zich aandiend wat beter bij mij zou passen.Het spreken met mijzelf is doorgrondelijk bekeken en verstaan,maar kom nu in het willen delen naar de ander en aangezien mijn schrijven is betaamt, en de oevers van de rivieren heeft doorstaan, kom ik nu in eigen ontwaken,dat wat ik door wil geven in het ontstaan, zoals ik kan schrijven,zou ik ook aan een ieder willen vertellen hoe mijn waarheid is ontstaan, in het  te durven luisteren naar mijzelf,maar ook weet dat de moed om te durven ervaren, waarin je eigen waarheid kan ontstaan soms een duwtje nodig heeft om te bemerken ,dat men niet verder hoeft te zoeken in wie je bent.En met mijn invoelend vermogen, die ik al mijn hele leven  heb,begrijp ik nu  beter wat ik er mee zou mogen doen.
Jaren heb ik naar mijzelf geschreven en gesproken en mij gelaaft in het wonder, dat door mijn klank ik mijzelf ben gaan beseffen dat ik meer zou kunnen dan wat ik al die tijd al heb verteld.De tijd is ook gekomen  om werkelijk naar buiten te treden in wat er ook ontstaat.
En ik niets meer wil vermijden maar juist met andere de gesprekken aan wil gaan.Ik weet nog niet in welke vorm ik het zou kunnen gieten,maar ga er vanuit dat in de stroom die ik kan voelen mij ook kan duiden zoals ik schrijf. Mijn waarheid is gevonden in de dikke laag van zelfstandigheid,van veel alleen  zijn,in het ontvouwen iedere dag,maar mijn momenten niet meer voor mijzelf wil houden, maar het  terug wil geven aan de maatschappij.In de gesprekken die ik wil voeren,één op één,niet in groepen, maar heel intiem de ander zou willen laten zien in het thuiskomen bij jezelf.