Invoelend vermogen.

Mijn invoelend vermogen is ontstaan in mijn kindertijd,waar niet werd gesproken, maar alles moest aanvoelen wat er gebeurde ,en ik wat sprieten open kon zetten om in te schatten om mij veilig te voelen naar mijzelf.Het heeft zich ontwikkeld als een gave,omdat ik vaak de mens kan ervaren vanuit de kern,daar waar mensen nog geen erg in hebben,kan ik zien en voelen,kan ik verstaan, wat er niet gezegd kon worden,wat als een afstand doet lijken,maar ik de ander vaker door  hebt als men zou willen.Jarenlang heb ik daar mee geworsteld en mijzelf heel lang in de schaduw gezet, omdat ik niet kon begrijpen dat wat ik zag, niet voor de ander bleek te zijn.
Inmiddels ben ik ook wat rijper, in het vertrouwen naar mijzelf,en hoef ik niet altijd te kijken vanuit mijn hoog gevoeligheid.En ooit in het verleden had ik mijn eigen praktijk , om  juist te gaan werken met het kind in jezelf, omdat ik weet dat daar de bron van informatie kan liggen,om het kind in jezelf te kunnen omarmen en vanuit een dialoog, met jezelf vanuit een spreken, kunt luisteren wat het kind heeft te vertellen.
Het is mijn invoelend vermogen, die mij zegt en ook laat schrijven, dat door mijn beschrijvend beleven ik toch weer terug kom in wat ik zou kunnen geven en er geen ijdelheid mee is gemoeid,maar de belangrijkheid om te willen weten hoe het voelt om met jezelf te kunnen spreken.En omdat ik weet na zoveel jaren en van alles heb gevolgd,en uiteindelijk thuis ben gekomen door te spreken met mijzelf.Daarin het kind ook heb kunnen omarmen en mee heb kunnen nemen in de gevoeligheid die het heeft,  daar mijn vermogen in zou kunnen delen, wat ik in een ander lees.
Mijn wens om dat weer te kunnen doen stond heel lang op een laag pitje,maar nu ik alweer jaren met mijzelf spreek, komt mijn gevoeligheid in het delen ook kijken om te weten dat ik dat met mensen zou willen doen.
Het nieuwe begin wat allang lag besloten, om te zijn waarin ik ben,heeft uiteindelijk te maken hoe ik mijn invoelend vermogen zou kunnen gebruiken in het spreken met jezelf.
Het is zo fijn om daar eens over te schrijven en te delen,omdat ik weet hoe vele in een weerstand kunnen zitten naar zichzelf,en uiteindelijk de oplossing zo kan pakken, in het duwtje wat ik kan geven,maar ook naar mijzelf.Het is niet aan leeftijd gebonden,maar begrijp ook wel ,dat de afkeuring naar jezelf die impact kan hebben, om jezelf te willen vergeten en je te richten naar de ander.Waarin je uiteindelijk ook mag gaan beseffen, dat die afhankelijkheid je zo kunt treffen, dat je uiteindelijk niet meer weet wie je werkelijk bent.En nu spreek echt uit eigen ervaren,het is mij ook gebeurd om in het ervaren, dat het nodig  hebben in jezelf  besloten ligt als je maar durft te luisteren naar eigen stem.
En vind daarom ook het kind in jezelf zo belangrijk, om terug te vinden,om te weten waarom je reageerd op de dingen die jou kunnen triggeren om je heen.Waarin als je met jezelf in gesprek zou kunnen gaan, daar je eigen waarheid terug kan vinden en in vriendschap met jezelf door kan gaan.