Moed en Liefde.

Ik zoek niets buiten mijzelf,maar laat komen wat er zich ontvouwd,wat blijkbaar voor mij belangrijk is, om dat te willen delen,maar heb besloten om sommig schrijven, het voor mijzelf te houden, met de reden dat het mij kan emotioneren als ik het aan mijzelf lees.En de lading die het heeft, ook zo sterk kan voelen, dat het te maken heeft, in mijn kwetsbaar openstellen, maar dan alleen naar mijzelf blijft gericht. Even om te laten weten dat het schrijven naar mijzelf die lading kan hebben en toch had   gepost,maar na een wandeling met mijzelf ik dat schrijven eraf heb gehaald en ga bewaren en opsla in mijn map en misschien zou kunnen gebruiken om er een mooi geschrift van zou kunnen maken en in een andere vorm ook breng.Het kunnen verstaan in wat is gebeurd, trekt soms wat laadjes open,maar ervaar ook wel, dat sommig schrijven echt alleen voor mij zal gelden, wat daarin gebeurd.Het heeft mij geholpen om nog eens te ervaren dat het leven wat ik heb geleid en nu kan schrijven zoals het komt,maar soms ook mag kijken in wat wordt bedoeld in het schrijven naar mijzelf.Ik wil het niet mooier maken dan het is,maar om in dit moment te blijven, beschrijf ik vaak wat dingen in het richten naar mijzelf.Het blijft toch heel persoonlijk en ben ik niets verplicht, dan alleen te vertellen hoe soms mijn werkelijkheid is geweest.en vanuit een willen delen naar de ander hoe het kan werken terwijl je schrijft, ga ik soms wat verder met mijzelf.Maar dat wil niet zeggen dat ik dat doe om iets te verdoezelen,maar mij in een gevoel kan zetten wat eigenlijk al is geweest.
En mij daarin kan helen en het op een andere plek weer zet, waar het oplost vanuit een verleden die ik dan vertel.En blijf bij mijn besluit om te willen delen, maar dan vanuit dit moment zoals nu.Waarin ik weet dat mijn verleden soms belangrijk kan zijn, om te delen ,zoals het komt, misschien als een voorbeeld zou kunnen treffen, dat wat er is gebeurd en als ik kijk naar nu,mij niets in de weg staat om te schrijven,maar ook zie dat mijn eigen ervaren de voortgang krijgt in alle besluiten die ik neem.Het zo fijn om op dingen terug te kunnen komen, en mijn privé daarin wat wat meer te beschermen, in het uiten van mijn taal.Daar waar de grondslag van ontvouwen mij altijd terug kan halen waarin ik vroeger had gefaald.En wil alleen maar duiden dat het krijsend kind, soms haar zin kan geven, dan in de omslag van vertellen, ik veel verder ga als wordt bedoeld, in mijn delen op mijn blog.Het is mijn drive die ik dan voel,om te willen laten zien,dat het spreken en schrijven het ook diend om te blijven ervaren, dat het kind waar ik over spreek, soms haar aandacht wil hebben en op een andere niveau weer plaatst,maar dat het ook een helend aspect kan hebben, om te vertellen wat er is gebeurd en ik het daarom zo geweldig vindt, in het kunnen beleven van mijn schrijven, dat de moed en liefde die ik voel, om het toch te laten gebeuren, om in het ontstaan van mijn schrijven mijn deel van ontvouwen soms wel eens een andere kant opgaat.Maar daar altijd op terug kan komen om te kijken of ik dat wil delen op mijn blog.