Het vraagt zonder eis mijn aandacht en ontleen mijn willen vertellen aan mijzelf, hoe mijn rijkdom in mijn schrijven zich heeft neergelegd in de vele feiten die ontkiemend meer zegd ,dan het graven van wat gaten, die dichtgeslagen zijn,die onverhoopt veel aandacht vroegen, waarin ik heb bekeken wat het met mij doet.Maar zoals vandaag en ook gisteren en waarschijnlijk de volgende dag, kijk ik uit in mijn eigen ontvouwen, waar de mysterie van verblijven mij veel verteld, dat wat ik in mijn handen heb en zal blijven koesteren en klaarblijkelijk voor mij zo bijzonder blijft, dat het nog meer voelt als een overgave naar mijzelf.
Ik sta altijd verbaast wat in de momenten van schrijven er kan ontstaan en laat gebeuren waar de hoogmoed als een rooie draad kan blijven hangen,maar ik nu voel dat het aan mij niet is besteed.
Ik blijf in mijn zachte ontluiken, in de overtuiging van mijzelf,in de gloed van het gebruiken, hoe ik in mijn eigen belichaming blijf.
Het is niet alleen het schrijven wat mij vind,maar juist ook te delen in de klank die ik kan horen terwijl ik spreek.En ik beter kan ervaren dat ik niet meer hoef te kiezen, wat ik zou moeten doen, in het duiden van mijn schrijven,maar gewoon blijf doen zoals ik dat zelf wil.
Mijn volwassen inslag van ervaren laat ook zien hoe de bruine blaadjes aan de bomen, de neiging hebben om neer te vallen en als voedsel voor de grond ,zich daar ook willen dienen.Zo symbolische als dat ik het beschrijf, zo kan ik zien hoe mijn gelijk in al mijn duiden het voorbeeld zal zijn, om te weten dat vanuit mijn ervaren de kans bestaat dat dit ooit wordt begrepen.Ondertussen voel ik wel hoe de tijd staat te dringen,hoe de taal zou kunnen veranderen in een mooi geheel,waarin de uitleg naar mijzelf mij zeker heeft geheeld en heeft laten weten dat in alles wat ik vertel,daar mijn schoonheid is te vinden en de geboorte van mijn eigenheid, in mijn eigen domein van schrijven,mijn impulsen heb kunnen bedwingen en nu ook zeker weet dat mijn verblijf in het delen altijd in de stroom van mijn eigenheid zal blijven.
oktober 23, 2023
Eigenheid.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Afgerond geheel.
Een afgerond geheel te durven voelen,waarin het afscheid die het heeft, niet het gericht zijn naar de ander,maar voor mijzelf een mooi beslu...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
De belangrijkheid in al mijn duiden,in al wat er nog kan zijn,in al wat ik laat gebeuren hoe belangrijk het blijft,dat het veronderstelde di...
-
Mijn andere blog is ook te lezen(Natuurlijkheid),vanuit een switch die ik heb willen maken ,maar er achter kom om niets meer belangrijker t...
1 opmerking:
HoiAnnaMieke ookikblijfbij hetontvouwende mysterieomdatik hetzofijnvindom tehorenwaarhet volgensmijenjou werkelijkomgaat
Een reactie posten