Stromende .

De totaliteit in de waarde die ik schrijf en kan vullen zoals een hemels paradijs, die alles kan onthullen hoe de steil die ik omarm, heeft te maken, dat  de acceptatie die ik voel in het ontvouwen van mijn eigen Taal. In de ontmoeting die ik heb met eigen kunnen en zomaar in een gloed verdwijnt, waarin  het genoegen volop aanwezig is om te blijven schrijven.De rust die mij overmand en mij laat kijken in de tijd waarin het verstand heel anders blijkt te zijn.Niets is dom of overbodig,niets is groter dan het lijkt,niets maakt kleiner als men denkt te zwijgen over de lijn waar ik het over heb.Zeldzaam zijn mijn woorden die kunnen breken als een glas ,die kunnen resoneren in mijn verblijf van ontmoeten.In het bewuster kunnen drijven vanuit mijn eigen glans en daar niets voor terug wil hebben.Het voelt alsof ik van een berg afglij, waar geen rem meer is te vinden, dan alleen in eigen stroom zich voortzet en mij daar in kan bevinden, en wat vaker naar boven kijk om mijn eigen licht te zien.Terwijl als ik mijn eigen schrijven lees, daar zoveel is te ervaren en niet om nodig  te willen zijn voor de ander.Ik doe dit voormijzelf, in hoe het mij heeft veranderd,niet veranderd zoals men denkt,maar te laten stromen in de handeling die ik ervaar.Ik laat komen in wat er steeds ontstaat en vandaag is dat mijn stromen.
Ik stroom langs huizen die staan leeg, waarin de muizen huizen,waarin de  ruimte die ik zocht, op een andere plek bleek te zijn in de stroom van het verblijven.Ik stroom wat verder en hou mij vast aan de randen van mijn eigen leven en merk nu, dat het bewegen in wat ik doe, geen rekening kan houden met de vaart waarin ik zit.
Soms knal ik tegen een kant,maar weet mij te beschermen,door te blijven luisteren in mijn Taal en Klank, waarin ik niets heb te vrezen.
Ik stroom wat verder dan de drang in mijn vertellen,en laat wat niet belangrijk is ook achter in hoe de wens in het delen veel verder is gekomen dan de stroom waarin ik zit, mij kan vertellen.De beweging die ik voel laat mij rusten,en geeft de stroom die ik nu voel de kalmte terug, zodat het een kabbelend beekje kan worden, waarin het water zo helder is te zien,waar de vissen mij begroeten en mijn voeten zachtjes laat masseren ,door de glinstering van mijn ervaren en ook voel, hoe ik heel langzaam mijn dag afsluit,met een glimlach om mijn lippen, zodat mijn stromen in wat ik duid, wat kalmer is gaan liggen.