Ritueel.

Het ontvouwen in mijn  ritueel,in de zorgzaamheid van al het stapelen, die niet nodig hoeft te zijn,  als ik kan vertellen aan mijzelf dat wanneer ik wandel, iets in beweging komt en wat mijn lichaam wil vertellen, hoe de stappen die ik zet, zo'n mooie beweging blijft en ondertussen ineens kan weten dat mijn bewegen gestoeld kan zijn op het vermogen in de vrijheid van ontstaan.Dat alles in mijn handelen met elkaar te maken heeft.Het is niet alleen het luisteren naar mijn klank, maar ook de beweging soms verteld hoe mijn ochtend is begonnen.Hoe mijn ritueel in de ochtend ,heeft een feit dat ik niets hoeft te overwinnen,dan alleen te kijken in welke handeling ik nu zit.
Het is een fenomeen gegeven dat de wortels die ik zie, zich hebben verbonden met een ruimte waarop ik loop.Waarop mijn handelen in wat ik voel, mee kan dragen vanuit de rust, die mij nu iedere ochtend zo vriendelijk begroet, dat ik daar soms heel stil van kan worden en daarin alles doorbreekt, om te weten dat wat ik doe, mijn eigen handeling zal blijven,in de energie die mij laat ervaren, dat in mijn ochtend ritueel, ik diegene ben die alles kan doorbreken om te blijven in waar ik ben.
Het blijft bijzonder in dit moment hoe ik mij kan voelen, dat mijn Taal mij verwend en er weinig overblijft, om te bepalen in een beginnen van deze dag,mijzelf zo terug kan halen in mijn eigen stroom.
Het voelt niet meer als een keuze,maar een onuitgesproken feit dat als ik ga zitten voor mijn laptop, er iets ontstaat, zo vroeg in de ochtend en ook weet, dat als ik heb geschreven, mijn energie zo vol rond  aan mijn lijf is gegeven en dan de lange wandeling kan maken door het ontstaan van mijn schrijven.
Het is het mijn Ochtend Ritueel in eigen tijd, waarin de handeling zich onverlaat laat stromen en ik in goed gezelschap ben en mijzelf blijf vertellen hoe wonderlijk deze dag weer is begonnen.