Boodschap.

Het verlossende woord is nu beschreven en uit mij zoals ik heb gedaan, in het ontluiken van mijn Taal. Die doorstroomt en laat verweven in mijn eigen bestaan.Het is mijn waarheid in het ontdekken dat een verlichtheid kan ontstaan en zeker in mijn schrijven ,maar ook hoe ik handel en hoe ik met mijzelf om kan gaan.In feite heb ik dit al langer gevoeld, dan in mijn dagen van twijfel,maar nu ik het zo neer kan zetten en zonder schroom, het kan beleven en er geen sprookje van kan maken, dan alleen te luisteren naar mijzelf.Het wonderlijke in mijn ontvouwen krijgt uiteindelijk de erkenning in wat het vraagt, om mijzelf vanuit een diep respect te gaan bedanken,want in iedere letter die ik zet, heeft het vermogen in het te dragen waarin alles allemaal naar buiten is gebracht.Zodat de lichtheid in mijn schrijven in een orde is gezet.Zoals ik vanochtend zag onder mijn wandelen dat een groep sperwers ook hun ruimte innam en aan de pikorder zag, dat de eerste die opvloog eigenlijk de leiding had , zoals ik ervaar in mijn eigen schrijven.Iemand moet beginnen om te duiden dat dit kan ontstaan,om nieuwsgierig te willen zijn, om te luisteren naar je eigen stem,om te gaan ontdekken dat in de tijd die men neemt in het beschrijven, wat je er werkelijk  van vind, hoe je klinkt en wat het kan doen om te ervaren dat de eigen klank die iedereen heeft, zo te kunnen gebruiken dat er een verlichting kan ontstaan.Misschien loop ik wat op zaken vooruit, omdat ik ook weet dat in de reis van ontvouwen niet alleen de lichtheid aanschouwd, maar ook de oude conditioneringen.Maar het mooie wat kan ontstaan is wanneer er wordt getrokken naar een oud gevoel en vanuit het weten dat als je schrijf naar jezelf,het kan oplossen en zo de lichtheid komt om te genieten ,om te zijn wie je bent.Dat is mijn boodschap in mijn schrijven en in mijn Taal gediend en heb ook nooit kunnen bedenken dat vanaf mij overgave, ik dit nu al jaren doe,en uiteindelijk zo dicht vanuit mijn kern kan blijven, wat het schrijven met mij heeft gedaan.Ik voel mij gezegend in dat het kan,dat door het vele schrijven en spreken mijn verlichting daarin kwam en misschien al veel langer heeft gezeten in het terug lezen van mijn eigen Taal,in het ervaren van iedere dag, dat het niets anders is, dan wat ik heb beschreven.