De reis in het thuiskomen bij mijzelf is voltooid in wat ik heb beleeft.Laat ik nu in het woord en wat ik van mijzelf nu lees,dat mijn thuiskomen alles weghaalt in wat is geweest en ik in een rust en eigen vrede, geen andere naam nog nodig weet, dan gewoon Anna te heten waarin de eenvoud van mijn ontvouwen gewoon door laat gaan, met het vertrouwen dat mijn thuiskomen nu is gemaakt.Er is geen reden om dat wat ik kan, nog verder uit te diepen, dan wat ik heb gedaan, waarin mijn thuiskomen nu is verzegeld in het ontstaan, wat altijd zal blijven stromen, maar ook wil dat de dans die ik voel wat meer voor mijzelf wil gaan houden.Het is geen einde en zelfs geen nieuw begin ,maar het inzicht van voltooiing nu voor mij ligt en noem het dan mijn thuiskomen in alle aspecten die er zijn, waarin ik weet te luisteren naar mijzelf,waarin de waarde die ik ervaar, de eenvoud van mijn schrijven, zichzelf nu draagt.
Zichzelf heeft voltooid in het ontluikende geheel, waar mijn zachte kant kon spreken,waar het verloren kind in is geheeld,waar de volwassen vrouw in is geboren en in het delen ik nu weet, dat ik thuisgekomen ben, in de zegeningen die ik ontvang en altijd zal blijven koesteren,net zolang totdat de beweging die ik voel, zich kan gaan buigen, hoe een eigen Taal te kunnen gebruiken en het zo aan andere kan laten zien.
oktober 21, 2023
Voltooing.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Pragmatisch.
Een vrijheid te creƫren in misschien een dogmatisch fundament ,waarin men vast kan zitten , dat in elke schrijven wat ik laat zien alleen b...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
Ik huil om te voelen, hoe het kan zijn om te kunnen huilen, om wat andere niet kunnen geven,in wat ik kan laten zien, dat in het overmatig o...
-
Als het door zou kunnen dringen dat de taal die ik laat zien,zo wonderlijk zich laat ontvouwen.Zoals een kelk van elke bloem langzaam open k...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten