De Sjamaan .

Dit blog beschrijven vanuit mijn Sjamanistische-taal.Waarin ik mij thuis voel in het ontvouwen, waar ik een binding mee heb en onder mijn lopen dit naar buiten kwam en een blijdschap kon voelen, wat een Sjamaan voor mij betekend in het schrijven van mijn eigen Taal, en het onder vinden, dat het verder reikt dan wat mijn Taal kan geven, dat de Sjamaan die ik vaak voel, heel lang heeft moeten wachten om te delen vanuit deze energie, zoals een Sjamaan kan zijn.Zo invoelend en in wezen mij altijd zo heb gevoeld en  nu begrijp  dat mijn Sjamanistische inval  niet voor niets naar voren wil gaan treden, in het begeven van mijn Taal.En leg mijn hand op de plek waar ik moet wezen, waarin geen enkele afscheiding nog is te zien, als ik kan schrijven vanuit dat ervaren.De Sjamaan die ik wel ken en in de vloed van mijn schrijven ik nu beken, dat het Sjamanistisch wezen, altijd in mijn pad weer terug komt en ik daar naar wil luisteren hoe de tijd deze verandering teweeg kan brengen, om als een Sjamaan te kunnen schrijven in het meenemen van een reis,die net als mijn schrijven kan ontstaan terwijl ik schrijf.
Ik voel een opluchting en een zijde glans in het bewegen van mijn Taal en weer terug heb gevonden zoals het wijst om te gaan delen in mijn Sjamanistische Taal.Het bijzondere van vandaag werpt nu een andere blik op mijn schrijven en vind mijn eigen weg weer terug, in het beschrijven hoe de vrucht van dragen nu open is gebroken en mijn ervaringen als Sjamaan nu mag gebruiken zoals het komt.