Bevrijd Ontluiken.

Ik doe een stapje terug en kijk wat naar beneden, waar ik mijn voetstap in  herken, waarin mijn heden zich bevind.Waar de kanten van ontvouwen wat langzamer kan vertellen, dat in de luwte van mijn schrijven ik iets wil onderscheiden.Iets kan laten zien, waarin de gloed van vertrouwen mij iedere dag weer diend.Ik zet geen wonderlijke stappen, maar ervaar heel snel, wat in mijn laten ontluiken steeds meer telt.
Het is een energie die mij zachtjes  benaderd,die mij kan laten zien dat een uitgekristalliseerde schrijven en spreken,wat grenzen heeft gezien,en ik daar mijzelf in heb ontmoet.Het duwd mij steeds naar voren,het houd mij stevig vast,het laat alles ook gebeuren wat werkelijk bij mij past.
Ik heb niet veel meer nodig dan wat ik nu al jaren doe,om te blijven luisteren naar mijn klank en te schrijven zoals ik doe.
De drive van willen delen wordt nog eenvoudiger als dat ik dacht,en in ieder stapje die ik heb gezet, daarin ben gegroeid en mijzelf heb meegenomen in de wereld die ik zag.Het vervulde van mijn schrijven laat ook zien, dat ieder stapje die ik heb gezet, zichzelf heeft overwonnen.Ik laat mij gaan in verschillende orde,en geef mijzelf de blik, die er voor kan zorgen dat niet alleen de energie kan stromen,maar ook de gratie  is gekomen om  in mijn schrijven, nu iets anders kan gaan voelen als de jaren van voorheen.
Het is de lichtheid van mijn dragen, die in mijn schrijven nu naar buiten komt
Het is de ervaring, dat het kan gaan vormen in mijn eigen steil,waar het vereenvoudigen in mijn schrijven wat meer naar voren komt.Het genieten in het moment dat ik schrijf, blijft zich vervolgen en tot mijn verwondering ook blijft ontvouwen.Het is geen route die ik beschrijf, maar een bevrijd ontluiken, dat in ieder woord die ik  gebruik naar buiten plopt, omdat al de ontlading van voorheen zich heeft getransformeerd naar een zuiver delen.Er is geen middel wat mij nog breekt, om te weten dat door al mijn schrijven ik nu weet dat er iets anders is verschenen,dan alleen het moment waarin ik kan laten zien, wat er kan gebeuren als ik mijn schrijven laat stromen in de verkregen tijd en de diepte niet meer hoef te voelen  en  ook de hoogte wat verder reikt ,dan alleen te schrijven in dit moment.