Toewijding.

Het laveren in mijn taal,alsof ik met losse handen kan blijven fietsen en kan blijven zwaaien naar elk moment en elk deuntje kan fluiten zoals een merel dat weet te doen Mijn eigen gezelschap om kan zetten in een goed gevoel,in een status waarin het mij brengt, in het raken van zoveel vlakken, mijzelf zoveel heb verteld, dat in het krachtig worden van mijn taal, waarschijnlijk nooit iets over heb geslagen en over het hoofd heb kunnen zien dan alleen mijn bewuster spreken. Wat langzamer is geworden als ik in gesprek ben met mijzelf, maar nu ook weet dat in mijn ontdekken hetzelfde geeft als ik zou dansen met mijzelf. Zou kunnen schateren  om de mooiste dingen, misschien de neiging zou hebben om  een boom te gaan beklimmen wat ik als kind vaak ook al deed.  Mijn energie als rijkdom zou kunnen gaan beschouwen.
Het valt mij op hoe helder ik kan zijn,hoe betrokken ik mij kan voelen,dat in al wat ik dacht te hebben, weg kan geven en weer terug kan pakken, met mijn eigen woorden van elk moment. Mijn zekerheid blijf voelen in alles wat ik deel. In alles wat ik heb gekoesterd en dicht naar mijn hart heb gebracht,dichter bij mijn belichaming ben gebleven en toch in elke euforie nu kan voelen dat het een feest is gebleven. In de gaten heb gehad dat ik eindelijk toe heb kunnen laten, hoe mijn wijsheid en mijn stilte een koepel hebben gevormd van alle kleuren die een regenboog zou kunnen laten zien.Op het palet die ik gebruik,mijn zachte strepen over kunnen lopen in elke schoonheid die ik voel. In elk beschrijven mij nooit tot waanzin heeft gedreven,maar juist te zien hoe opgewekt ik ben gebleven in het ervaren van mijn taal. Van elke belichaming een ander stuur in handen heb gekregen een andere kijk van mijn leven neer heb gezet, zoals in elk beschrijven heb kunnen laten zien.
Waar mijn taal mijn toewijding is geworden en in elke uitzondering die ik maak, zo voedzaam bezig kan blijven wat er in dit moment gebeurd.Om mij heen kan blijven kijken in het tastbaar maken van elk moment, waarin mijn woorden blijven klinken alsof ik met een handomdraai op een knopje druk  en de sluizen van wat poorten open weet te zetten.Alles laat stromen,alles laat ontstaan in dit moment. Nergens gras over laat groeien, maar gedag te zeggen in de toewijding die ik heb.In elk beschrijven een bevrijding voel een ontvouwen van iedere dag, waar ik alles weer opnieuw ervaren mag..
Anna.💚.