Walhalla .

In het gebaar om te  blijven schrijven ,om te blijven staan in eigen recht,dat in elk ervaren wat ik vertel, het walhalla van elke zuiverheid doordrongen kan zijn van een nieuw avontuur.
Mij verder ga bewegen in het kijken hoever ik mijn lat wil leggen in al wat kan worden beschreven. Waar de gloed van mijn ervaren op een liefdevolle manier naar buiten weet te komen.Wat vrijwel meteen  in elke plekje waar ik kom mij bewust ben geworden vanaf de kant waar ik uit spreek.Zo vervreemd kan lijken als ik in mijn zachtheid kom. Dan in het overspoelen van mijn woorden naar voren buig, om goed te voelen wat ik werkelijk zeg.Mijn energie gaat stromen,mijn aandacht die ik heb is alleen gekomen omdat ik met mijzelf alleen kan zijn.In de gloed van mijn ervaren, vaak iets duidelijk maakt,in de pauze tussen mijn zinnen, vaak in mijn handen wrijf, waarin de warmte die vrij is gekomen als energie zou kunnen beschouwen.Het juiste fundamentele, dat als ik even stop kan voelen wat er in mijn lijf gebeurd en soms een herhaling nodig is  soms geen enkel vergelijken nodig heeft,dan mij alleen over te geven  in wat ik er gebeurd in mijn vertellen.
Mij echt kan richten naar Anna zelf, hoe ik kan type in elke zin, die mij laat ontluiken, met mooie woorden dat als ik in mijn zachtheid kom, soms wel eens moet huilen van ontroering,dat wat ik heb gevonden zo dankbaar blijf en Anna kan bedanken voor haar geduld en rust voor het blijven verspreiden wat ik aan mijzelf vertel.Geen enkel gunst hoeft te vragen, waarin het lijkt alsof ik in elke reden die ik beschrijf eigenlijk alleen maar thuis kan komen bij mijzelf.
Elke ontmoeting als een zegen voel, zoals een warm bad mij steeds in een verwende stand zou kunnen brengen en de gloeiende huid kan laten zien hoe het doorstromen juist in mijn vertellen als reactie laat zien. Dat zodra ik in mijn rust en vrede ben gekomen,mijn schrijven als een middel zou kunnen zijn in elke belichaming die wist te komen als heel gewoon te gaan beschouwen.Zoals ik mijn handen was,en mijn eten kan koken,zoals ik iedere dag een wandeling maak,en mij daarna verfrist kan voelen en wat ik in mijn schrijven tegenkom, misschien wel geen uitleg meer nodig heeft,maar te blijven ervaren dat wat ik deel, altijd de juiste richting aan wist te geven in de walhalla van het juiste moment...✍...
Anna.💚.