Vriendschap.

Mijn handen liggen te rusten.Dan kan ervaren wat mijn rust kan betekenen in het sluimerend effect, wanneer ik duidelijk kan voelen dat ik iets aan het begrijpen ben. Het heeft te maken met mijn  volledigheid, dat een gevuld glas niet meer  hoeft te vullen en dat ieder woord is gaan passen als een fijne jas. Na dagelijks met een schuivend effect, mijn dingen zijn gaan staan op de goeie plek, dat in elke beweging die ik voelde, kon projecteren naar mijzelf. Niet kon vermoeden dat het een voorbereiding was om mij op mijn gemak te voelen met mijzelf.
Er is een gewenning gekomen in de ontmoeting die ik heb en staar wat over het water. De zon valt veel vroeger weg en de schaduw van de nacht zich open kan splijten. Zonder dat ik er erg in heb, het al veel later is geworden en mij kan voorbereiden  op mijn rust.
In het  nodig  hebben na mijn dagelijks beleven en dan heel stil mijn handen kan leggen op de de dag die achter mij ligt. Het dieperliggende effect  waarover ik spreek, in het mooie ritme die het heeft een duidelijkheid neer kan zetten in het beleven van mijn eigen energie.
In de liefde die ik voel als mooie bloemen uit zou kunnen delen om te voelen wat ik zeg ,om te gaan ervaren dat mijn zachte  stem in mijn eigen taal zal veranderen. De paar vrienden die ik heb op één hand zijn te tellen. Maar de grootste vriend dat ben ik voor mijzelf en als ik dat kan voelen, dan weet te komen in mijn schrijvend beleven. Waar de verlichting in mijn taal zich op kan dringen in de mooiste schoonheid die ik kan ervaren, waarin  ik mijn gevoeligheid kan laten zien.Niet uit ben op erkenning, maar in de vriendschap die ik heb in het gerichter zijn wat ik beschrijf,  altijd uitkom in mijn lieve stilte en dankbaar kan zijn over mijn eigen enthousiasme. In elke vergroting dan ook zwijg, dat  elk beschrijven  ook weer  verdwijnt en dan in een verfijnder stemming weer naar voren wist te komen.De enkeling die ik ben, in de ruimste zin heb kunnen zien in elke omslag die ik maakte, in elke stemming die het gaf mij bevoorrecht te kunnen voelen in de stappen die zijn gezet. Vriendschap met mijzelf uiteindelijk ook een vriendschap met een ander zou kunnen maken en dat nu ook voel. De tijd heb genomen om te gaan ervaren wat het zou kunnen zijn en in alle lagen is bekeken hoe ik mijn oude gewoontes en oude wonden  zijn geheeld en heb geleerd om mijzelf belangrijk te maken  in alles wat ik deel. De verlichting in mijn taal een mooie stemming aan kan geven in het gebruik van mijn blog, nu durft te spreken dat ter zijner tijd in het doorgeven wat ik vertel, mijn verlichting durf te voelen in het uiten van mijn taal.In het ervaren van elke stemming en terwijl ik het overlees weet te ervaren hoe ieder moment is vast gelegd, zonder schroom of schaamte maar gewoon te vertellen wat het kan zijn, in het beschrijven wat mijn taal heeft gedaan. En mij  de juiste houding, vanuit een diepe vriendschap heeft gebracht...✍
Anna.💚.