Trouw te blijven..

Nooit zou kunnen verdwalen, nooit zou kunnen botsen en in elk trotseren wat ik aan mijzelf vertel.Het zijn mijn woorden die ik wil voelen,het is mijn kracht om te willen ervaren, dat als ik schrijf (of spreek) in het creëren zelf altijd nieuwgierig blijf en langs grenzen wist te lopen, langs angsten ben gegaan en nooit heb durven hopen dat in het goed doen naar mijzelf, soms zelfs vleugels heb gekregen in  elk ontvouwen die dan komt. Nooit genoeg kan zijn, in het wentelen van mijn woorden, daarin mijn dag verschijnt. Waarin ik aan mijzelf steeds kan laten weten hoe het kan voelen in al mijn uitleggen naar mijzelf.  Inmiddels de zegen kan ontvangen  in het kinderlijke  blijven kijken, wat ik kan hebben in het enthousiasme die ik voel. Niets onder een vloerkleed hoeft te schuiven.Niets hoeft te verbergen maar te blijven zien, dat wat ik deel zich kan verankeren in het vastleggen van de juiste toon. Dat in het gewone zoals elk mens, mijn eigen ritme weet te voegen in het signaleren, dat als ik niet had ontdekt wat mij echt  heeft kunnen vullen, misschien als een zwerver op de dam in Amsterdam was blijven zitten en altijd afhankelijk zou blijven in wat ik had geleerd. Mijn hand als een bedelstok zou moeten gebruiken, mijn ogen gericht naar de grond en zou blijven ontwijken en niet zou kunnen zien dat al wat ik nu heb verworven, zo gelukkig kan zijn. Dat in al het overstijgen wat ik heb gedaan, om mijn eigen waarheid te willen onderzoeken en bereid ben geweest om te gaan luisteren wat ik vertelde. In elke dialoog een wijsheid en bevrijding wist te voelen en het verder door kon trekken in het afscheid nemen van oude gewoontes. Die  vaker als een conditionering bleef omarmen als ik naar een ander keek. Altijd dacht dat ik niet goed genoeg kon zijn in de ogen van de ander, maar door elk kantelen, oorzaak en gevolg heb moeten ondervinden. Waarin ik ben gaan spreken en gaan schrijven, gaan waaien over elk land ,mij nergens meer in vast kon leggen dan te blijven ervaren, dat in het evalueren  van mijzelf, meer heb durven voelen, dan te zitten voor een coach of een psychiater of een belerende psycholoog, die alleen wil weten wat die zelf nog niet kent.Maar door mijn eigen spreken en schrijven mijn eigen waarheid is ontstaan. Waar de voeding die het heeft gekregen, mij vrij heeft gemaakt van alle twijfels die ik kon hebben en gelukkig  heb door gezet, om te ervaren wat mijn waarheid wilde onthullen.. Zodat mijn weten in de juiste ervaring is geplaatst. Het kwetsbaar kunnen zijn, in zachte vorm zich kan ontladen  en als een vriendelijkheid is blijven  ontvouwen en daarin trouw  ben gebleven in elk ontvouwen naar mijzelf...
Anna.✍.💚.