Wat ik ervaar.

In de opslag van een capaciteit waar het slot die werd geopend, elke bevrijding heeft bewogen om de stilte die dan komt, als lange slierten boven mijn taal te gaan hangen en vanuit mijn rust ogenblikkelijk kan zien hoeveel schoonheid het heeft willen tonen. Heeft willen laten landen in een nieuw ogenblik van bezinnen, hoe het zou klinken als ik mijn handen openvouw en naar een kant kan kijken waar de mengeling van creëren als een spons iets op kan zuigen. Terwijl ik weet dat geen enkel vrezen mij heeft kunnen leren om blij te zijn in elk moment van schrijven.Dat de angst in staat zou kunnen zijn om alles om te woelen en niet zou kunnen luisteren naar mijn eigen lijf.Nergens iets zichtbaars kan blijven ervaren,maar in de signalen die er zijn, niet door angst kan worden gecreëerd,waarin het wisselen van stemmingen mij wel heeft geleerd om met beide voeten op de grond te blijven staan.Niet verbaasd kan blijven dat door mijn regelmatig schrijven er vaak iets kan ontstaan. Wat ik van te voren nooit heb kunnen weten in het beschrijven van mijn taal.Mijn nieuwsgierig de ruimte geeft in het blijven ontdekken, dat zodra ik typ, geen tijd meer kan voelen, maar een beheersen van zoveel stof die ik laat waaien en laat zien aan elke ruimte die dan komt en mij neer kan vleien op elke plek die zich laat ontvouwen. Die soms ongewoon een stilte kan laten zien en dan zachtjes begin te fluisteren,mijn lichaam ontspant in het blijven duiden, hoe gezond het kan zijn, dat wat ik doe altijd zal blijven ervaren in de klik met mijzelf, eigenlijk voor mij heel gewoon is geworden. Terwijl ik weet hoe natuurlijk het is om te kunnen ervaren wat er gebeurd als ik het niet zou doen.Dan zou ik misschien  gaan denken dat iets in mijn hoofd zou kunnen zitten en gaan malen zoals men zegd. Maar niets uit mijn hoofd kan halen,maar te laten onstaan in elk moment dat ik ben aan schrijven naar mijzelf.Mij gelukkig kan prijzen in elk ondervinden van ontdekken en als een stromend riviertje kan blijven ontvouwen.  Zondermeer altijd iets positiefs kan hebben. In de ontwapening die het kan krijgen en in alles wat ik dacht te vrezen, neer heb kunnen leggen zoals het komt en weer gaat.Dat in elk moment van mijn beschrijven in staat zal zijn, om door te kunnen dringen hoe belangrijk het zal blijven om te beschrijven wat ik ervaar...
Anna.💚.