Verstand en Gevoel.

Het slingeren naar weer een nieuwe dag en met een plons terecht kan komen, in het overzien van mijn woorden die  dichterbij zijn gekomen. Soms wat trillingen kan geven en mij afvroeg hoe elke bladzij die ik heb beschreven nu om kan slaan, toch nog even terug kan lezen wat verstand en gevoel zou kunnen zijn. Het herpakken in een stilte, omver kan worden  geblazen, binnenste buiten wordt gekeerd, onderste boven kan worden gehouden en plotseling kan zien dat verstand en gevoel een mengeling van ervaren zo is neer gezet. Dat in het dragen van zoveel tekst, iets uit kan monden naar een mooi geheel. Misschien wel een besef dat in elk delen wat ik heb gedaan nog steeds integer kan blijven. Wat er kan ontstaan in al mijn schrijven. Wat verstand en gevoel steeds zeggen en mij laat leiden zoals het is. Wat mijn verstand blijft zeggen en overeen moet komen met mijn gevoel. Nergens aan af kan wegen maar zeker weet dat wat ik doe daar de mengeling van beheersen ligt.
Als ik zou schrijven vanuit mijn verstand dan alleen een redeneren over zou kunnen blijven en alleen iets weet te verwoorden wat ik ooit heb bedacht en misschien ooit wel eens ergens heb gelezen en indruk op mij heeft gemaakt.Het verstandig zijn in de dingen en nooit iets tegen kon komen wat met een gevoel te maken heeft.
Als ik reageer vanuit mijn gevoel, dan wordt alles zachter en schrijf ik vanuit een flow, in het welbevinden wat ik ervaar als ik naar mijn verstand zou moeten luisteren. Mij veel minder zegt en dan ga slingeren tussen verstand en gevoel. Er met mijn verstand niet bij kunnen komen zegt iets meer over mijn gevoel. Die ik kan uiten zolang ik mijn hart openstel, zo langzamerhand ook ben gaan beseffen dat als iets  goed voelt, niets over mijn verstand kan zeggen en de prikkels die ik dacht te ervaren, mijn eigen wisseling van stemmingen,  door mijn verstand en gevoel te willen onderscheiden, mij nooit iets heeft gebracht wanneer ik verstandig zou schrijven. Niets verteld hoe het zou kunnen wezen dat als ik mij verplaats in mijn gevoel, vaak heel iets anders zegt en dan ik dat kan zien in mijn schrijven. Hoeveel plezier ik kan hebben en blij kan zijn dat ik niet mijn verstand hoeft te gebruiken in mijn eigen taal. Nu weet dat wat ik ervaar door mijn gevoel is gekomen.Mijn verstand steeds weg ben aan het halen in al het opgeslagen beeld, dat als ik mijn verstand wil gebruiken , willens en wetens achteruit zou lopen en precies aan kan duiden wat goed of slecht kan zijn.
Door mijn gevoel te uiten alleen iets kan ontstaan wat ik naar voren laat komen, wat ik laat zien in de wisseling tussen verstand en gevoel zover uiteen kan lopen. Dat wanneer ik schrijf alleen mijn gevoel neer kan zetten en het niet verstandig is om te gaan ervaren dat in de scheiding die wordt gemaakt uiteindelijk niets met een gevoel te heeft te maken. Het zuiveren wat het blijft, misschien wat impulsief zou kunnen lijken, maar zodra ik kies voor mijzelf, dan iets laat zien wat niets met verstand heeft te maken. Maar op mijn gevoel durf af te gaan en nu zo achteraf wel is gebleken als ik heel verstandig zou zijn over geen enkel gevoel zou kunnen praten.
Anna.💚.