augustus 16, 2025

Een wereld van verschil.

In het passend geheel ,in het neerdalen van mijn eigen taal,steeds weer laat blijken, dat in het vastgeroeste zwijgen, steeds een opening kan vinden ,om te gaan gaan ervaren wat een duidelijke belichaming zou kunnen zijn.De winde van mijn vertellen,een boost kan geven,in mijn schrijvend beleven. Over elke rand lig gebogen,het samenspel alleen is te vergelijken met hoe ik kan communiceren met mijzelf.Heel lang geleden misschien één seconde verder,als alles weer anders bleek te zijn,staar ik naar wat sterren en hoeft mij niet te offeren omdat ik al ergens ben.En luister wat naar stemmen die ik ervaar.In het laten doordringen dat als ik schrijf, iets opnieuw geboren kan worden.Door het simpele feit,dat wat er kan ontstaan een woeste grond zou kunnen krijgen,een rommelig geheel,maar zoals ik kan spreken is het nu in mijn schrijven neergezet.De benadering vanuit mijn delen soms een kant uitschiet, waarin mijn spreken tekort is geschoten en mij alleen bevindt hoe elk deeltje als een mogelijkheid ligt verborgen. Hoe het had kunnen zijn, als het contact waar ik heb geleerd om met mijzelf te gaan spreken,nu zo verloren ligt in de schaduw van mijn vertellen.Niet dat ik nog de behoefte heb om terug te gaan  in een tijd,waarin ik inmiddels mijzelf heb leren kennen en trots kan zijn,dat mijn spreken in mijn schrijven is blijven ontstaan.  Nu ook weet dat geen enkele prognose een herkenning zou kunnen zijn.Daarin mijn eigen stappen heb gezet.Mijn eigen wereld heb opengebroken in alle vragen die ik had en aan mijzelf wist te vertellen wat een belichaming met mij heeft gedaan.
Het leren inzien dat in elke toesstemming die ik gaf,zo hoopvol mijn eigen beeld heb neergezet .En wat er over is gebleven door mijn taal, die mij de kans ook heeft gegeven om de diepere lagen die ik heb nog meer zou kunnen tonen vauit de liefde die ik voel.Het is een blijvende zachte streling over mijn huid en het laten binnenkomen wat mijn taal mij brengt.Nergens van weg hoeft te zweven, maar om te gaan met mijzelf en daar een ingang in heb gevonden.Nooit zou kunnen worden wie ik dacht te zijn,maar door mijn vele schrijven, wat dieper zak in mijn eigen domein, wat alleen maar vraagt om stiller te kunnen zijn in al mijn spreken.Geen enkeling hoeft te zijn,maar  mijn alleen zijn, juist mijn wereld heeft vergroot...
Anna.💚.

Geen opmerkingen:

Zoveel stof. 💨 .

Mijn ontvouwen bereikbaar blijft,waarin ik mijn boodschap een beetje naar achteren schuif en mijn delen een wending geef,dat in het ruimen v...