Wat ik werkelijk zeg.

Als ik kan zien hoe het verwaarlozen naar jezelf, juist heeft te maken om te blijven richten naar een ander.Altijd het kritiek kan blijven ervaren en nooi goed genoeg zou kunnen zijn.Dan vaak zou moeten huilen en niet durf los te laten wat niets meer brengt.Dat in het richten naar een  ander, gulzig kan worden in het willen hebben wat een ander heeft.Zich in schulden kan gaan steken om een goed gevoel te willen overlappen, om te denken dat geld belangrijk is. Altijd je willen omgeven met mensen die in feite alleen maar hebben laten zien, dat in het kritiek die zij hebben vaak iets zegt hoeveel zij hebben gemist, om eens naar zichzelf te durven kijken.Om te gaan ervaren dat bijna in alles  wat ik van mijzelf  had gemist,nooit een eigen mening heb durven  hebben en afhankelijk bleek te zijn, wat andere zullen zeggen als je voor jezelf kiest.Als ikzelf durft te bepalen dat in het reageren op elkander weinig goeds kan brengen,dan alleen te verdwalen in een gesprek.Dingen kunt gaan zeggen die zijn gekopieerd,vanuit een reageren op een ander.Terwijl als ik echt kan luisteren wat ik werkelijk zegt, ineens iets zie veranderen.Dat in elk gesprek die wordt gevoerd, zich altijd om kan draaien en dan kan zien, waarom het huilen mij heeft kunnen benaderen,wat ik had willen zeggen met mijn eigen stem.Maar nu het is gaan gaan beklijven in mijn lijf,inmiddels wel heb geleerd dat ik mij aan niemand  hoeft aan te passen.Te leren luisteren wat zich ontvouwt,regie in eigen handen te nemen,te gaan staan in het fundament die ikzelf heb gecreëerd. In het bespreken of te beschrijven.Dat wat ik werkelijk voel, om mijzelf complimenten te kunnen geven,mijzelf belangrijk te maken, door mij over te geven aan eigen stem en taal.Niet meer hoeft te huilen wat ik had gemist, door mijn spreken of schrijven mijzelf terug heb gevonden in elk gesprek die ik ontmoet.Mij bewust ben van mijzelf en in iedere ontmoeting die ik heb, mij steeds meer duidelijk is geworden ,dat vanuit mijn kern waar ik uit schrijf ,door is gaan vloeien in de gesprekken met anderen.En dan kan zien hoe een verwaarlozing in het spreken met de ander, mij heeft laten zien, dat de tijd die ik heb genomen, zo vruchtbaar is geworden en dan kan ervaren wat ik werkelijk zeg.....
Anna.💚.