Verfrissing.

Terzijnertijd als mijn taal zou verdwijnen,en met lege handen sta,als ik zou blijven ervaren, een herhaling van gisteren blijkt te zijn,dan nog kan ik het anders ervaren en ben ik er anders in gaan staan.Ben mij bewust in de vlucht die het kan geven, op een andere manier ben gaan zien.Dat in het tegenhouden van zoveel schoons,een uur een dag zou kunnen lijken,een dag misschien een maand, in de maanden dat ik heb geschreven in feite wat jaren  geworden zijn.En nog steeds mij die verbazing kan geven, zodra ik wakker ben geworden voor dat ik ga wandelen, even mijzelf wakker ben aan het schrijven, even ben aan het proeven hoe vandaag mijn smaak zal zijn.Hoe ook iedere dag  anders kan lijken. Soms het weer is omgeslagen , de regen zich laat zien en de takken aan de bomen veel lager zijn gaan hangen door de zwaarte van het vocht.Maar zo fris kunnen ruiken en kan zien dat het nodig hebben voor de grond, altijd de regen welkom kan heten en door de plassen kan stampen zoals het kind in  mij dat laat doen.
Elke verfrissing die het kan geven, vind ik terug in mijn taal,dat geen enkele dag hetzelfde is gebleken en dat ook kan zien in mijn schrijven.Zelfs mijn ervaren een andere koers kan gaan.Niets meer hoeft te zoeken,  maar te laten onstaan in elk woord die naar voren wilt komen.Geen enkele reden hoeft te hebben,maar gewoon zoals de regen kan vallen en in de stroom kan blijven staan, dan kan voelen hoe in elk beschrijven een verfrissing kan ontstaan.
De beweging die ik maak in het zuiveren van mijn taal,iets anders zou kunnen raken in het spreken met mijzelf.De logica die ik kan hebben voor mij volstaat,zoals in elk keren van een blad, steeds om kan slaan en niet kan weten hoe het had kunnen zijn, als ik niet zou kunnen beschrijven wat er in dit moment ontstaat.
Het is de verfrissing die ik voel, zoals een nieuwe dag mij aan kan kijken en niets vraagt, dan alleen te laten weten hoe anders het kan zijn. Mijn ervaren in de regen, zonnestralen bleken te zijn en mij uitnodigt om te gaan wandelen in de regen en te laten vallen op mijn huid.Te voelen hoe zacht het water is en kan zijn, in het plezier wat het kan geven,hoe een verfrissing in mijn dag kan komen. In het toelaten van mijn taal, dat in iedere plas die ik tegen kan komen, een herinnering zal blijven hoe ik ben opgestaan...
Anna.💚.