juli 05, 2025

Tastbaar maken.

Door iets tastbaar te maken,te kunnen voelen aan iedere kant, hoe ik het neerleg in mijn  schrijven,mij duidelijk iets zegt om iets tastbaars te willen maken,in het ervaren hoe het werkelijk is.Soms in kringetjes kan draaien ,het mij aan kan kijken,dat als ik spreek over een belichaamde taal. Mij nu voor kan stellen om dit tastbaar te willen maken.Geen enkel wijzen naar elkaar ook zal helpen om de belichaming waar ik over schrijf, alleen zou kunnen ontvouwen als ik naar mijzelf schrijf.Mijn inhoudelijk zijn in het begeven van mijn taal, tot hoge pieken zou kunnen leiden en weg zou kunnen zweven van het ene moment naar een naderende binnen sluipen van een succes en niet zou weten hoe daar mee om te gaan.Maar nu ik weet dat mijn leven waar ik voor sta,in het dragen van zoveel kracht en in liefde kan worden omgezet. Mij dwingt, dat wat ik vertel het zo tastbaar mogelijk zou willen maken, dat wat ik beschrijf de gevolgen zijn in het luisteren naar mijzelf.Het bezit wat het van mij heeft genomen,waar ik open voor stond, om te reageren zoals het komt en nog weing bezig ben met andere.Op die manier zoals men is gewend om te gaan reageren op elkander, soms ook ik de neiging heb om dat te doen.Wanneer ik zie in de beweging naar elkaar, niets verteld hoe eigen taal zou kunnen zijn,hoe een stem kan klinken in het luisteren naar zichzelf.Hoe een gesprek zou kunnen veranderen om niet te reageren opelkaar,maar stil te kunnen zijn, in het luisteren wat men zegt.Niet direct een mening te hebben,maar in het tastbaar maken naar elkaar er dan iets kan gebeuren wat men niet had verwacht.
Het stil zijn met elkander ,de rust die dan komt,waar geen enkel verwachting aanwezig is,waar geen oordeel ligt te wachten om in het ontluiken wat er gebeurd, ineens het respect kan voelen naar elkaar. In de ruimte die wordt gegeven,in de liefdevolle lach, die dan door wordt gegeven in de stilte die er is.Wanneer men dan gaat spreken en dan hoor hoe een klank binnen kan komen en zich nesteld in mijn stem en hart.Dat de nestor in een doorgeven wat ik heb gedaan nu tastbaar  word gemaakt.Mijn handen openvouw en met mijn ogen dicht,in het blijven ervaren van een  energie waar ik  dan in kom.Mij ontroerd  in het spreken  van mijn woorden, steeds zachter en stiller wordt.Dat in het tastbaar maken soms niets meer uit kan leggen,dan alleen te gaan ervaren wat een klank kan doen.Dat in elk resoneren in mijn lijf, mij zo stil heeft gekregen,dat in het tastbaar maken ,niets anders zegt, om te gaan ervaren wat eigen stem en taal kan doen.Dat is wat er gebeurd wanneer ik het tastbaar zou willen maken,maar ook weet dat het mijn manier van leven is geworden en het mij diend om te blijven investeren wat ik laat zien,om te blijven vertellen wat het doet als ik het tastbaar zou willen maken...
Anna.💚.

Geen opmerkingen:

Het waasje.

Het waasje waarin ik leefde, mijn masker heb afgedaan, in stukken heb getrapt en zorgvuldig opgeborgen in een laatje die de hele tijd al ope...