Statistieken.

Terwijl ik spreek in het bewustzijn wat het is geworden, in de mate van mijn schrijven kan beïnvloeden op een dusdanige manier,waarin de motieven waaruit ik schrijf soms scheef kan worden getrokken  en niet meer mee wil doen in al wat ik zou kunnen beleven.Elke titel die ik zou kunnen geven vervaagd terwijl ik spreek,in het kunnen ontluiken, wat ik aan mijzelf schrijf en deel, in het laten weten toch aan iedereen, hoe de balk in eigen oog is versplinterd en in kleine houtblokjes zijn klein gehakt.De splinters nu liggen te branden in de wolkjes die het geven,mij neer kan leggen in het open veld.Waar ik veel vaker langs heb gelopen,maar nu pas zie, dat als ik mijn hart echt open heb kunnen leggen, en wat stukken uit mijn verleden heb verteld, nu aan de statistieken ben gaan zien,dat na mijn ervaren van vroeger,inmiddels ook weer weg heb gehaald.Maar dat het mij opvalt dat zodra ik durf te laten zien waar ik vandaan ben gekomen,meer dan de helft aan het afhaken is.Aan het weglopen van  mijn overwinnig die ik liet zien.En gelukkigerwijs nu ook weet ,dat zulke stukken die ik schrijf alleen mij hebben kunnen dienen.Geen enkele lezer nodig blijkt,voor een bevestiging van een realiteit die altijd doorstroomd als ik naar mijzelf blijf schrijven.In het onvangen van de ander, geen enkel verplichting ermee is verbonden.Maar in het resultaat wat ik dacht te vinden, ineens verdwenen kan zijn.Ineens alleen in mijn veld kan komen te staan en mijzelf moet herpakken, dat naar het schijnt niemand op mijn verleden stond te wachten.Niemand mij echt wilt leren kennen,niemand ook de neiging heeft om te reageren,om te laten zien, dat mijn naar buiten gooien van wat stukken, een verwijdering zou kunnen  geven, wat in de statistieken heb kunnen zien.
Eigenlijk wel moet lachen hoe het zich vormt en veel meer ben gaan begrijpen, in de weg waarin ik loop,altijd in elk moment het anders kan lopen vanuit mijn eigen gezelschap die ik heb.En niet hoeft te gaan buigen wat een ander wilt horen,maar steevast mijn eigen voeding blijf beschrijven,zodat in elk moment ik altijd kan zeggen, dat het naar mijzelf is geweest.
Anna.💚.