juli 12, 2025

Betekenis.

Een titel te gaan dragen,zoals de wind het woord heeft gekregen.Zoals de regen nat moet zijn en zon het fel gebrande licht laat schijnen.Dat  elke deur een handvat zou kunnen hebben,elk laken recht kan trekken in elk woord die ik beschrijf een betekenis kan krijgen. Om te kunnen gaan beseffen,dat in ieder woord die ik beschrijf mij onder kan dompelen in mijn eigen taal.Dat niet iedere taal hetzelfde blijkt te zijn,maar in het gebruiken van mijn woorden, mij aan kan sluiten, dat als ik wandel, mijn benen gebruik,mijn voeten neerzet op ieder stukje grond,waar het pad waarop ik loop geen enkel begin of een eind kan laten zien.Maar een routine in het dragen van mijn lijf,met mijn armen heen en weer kan zwaaien en mijn adem in iedere moment naar buiten komt,en dan kan voelen wat een beweging kan doen.Om mij heen kan kijken in het opnemen van de natuur,ieder bloempje mijn aandacht vraagt en naar boven blijf kijken als ik een zwerm van vogels zie. Dan kan ervaren hoe afgestemd zij zijn ,hoe de eerste steeds kan bepalen in de route die het krijgt. Mij kan verwonderderen  wat ik zie, zo heel natuurlijk de woorden die ik schrijf, bijna als vliegen over mijn taal kan zijn.De betekenis van elk woord valt te omschrijven,maar wat ik beleef, het bijna een titel zou kunnen krijgen waarin mijn inhoudelijkheid niet altijd wordt begrepen wat ik daar mee bedoel.Door het resoneren van mijn stilte,in mijn overtuiging die ik heb,elk woord neer zou kunnen zetten alsof ik voor het eerst iets durf te uiten. In de woorden die ik gebruik, geen titel zou kunnen vinden,geen aanpassen in mijn taal,maar in mijn ondervinden, steeds meer kan laten zien dat in elke afspraak die ik zou kunnen maken, in het treffen van vandaag, uit ben gekomen wat elk woord zou kunnen betekenen hoe ik naar mijzelf ben gaan kijken.De lucht de wereld draagt,de wolken als vrienden kunnen verschijnen.De bomen zonder ego staan en een rivier altijd zal blijven stromen.De gretigheid in mijn woorden alles zou kunnen verslinden.Opgetild kan worden wat mijn taal verteld en mij kan laten zien , in de eenvoud van ontdekken, eigenlijk ieder woord zijn eigen betekenis ook heeft.In het wuiven van het riet de vele nesten zie bewegen, waar de jongelingen uit zijn gevlogen en zelf hun voedsel zijn gaan zoeken.Zo voel ik mij in dit moment, dat in het drijven van mijn taal, iets nieuws kan gaan ontdekken wat werkelijk bij mij past.Misschien een betekenis kan geven, hoe mijn passie om te schrijven zo wordt omarmt,zo duidelijk is geworden dat als ik schrijf tot leven kom!
Anna.💚.

Geen opmerkingen:

Wachten.🔏.

In het wachtende wijzen met daarin een kleine belofte, dat als de tijd is gekomen en men bereid is om mij weer te zien,misschien acherover k...