Mijn creëren.

Als angst wordt gecreëerd in de eenvoudige dingen,in het blijven luisteren hoe fel het kan klinken in het ontluisterend geheel.Waar een vloer wordt opengebroken en de balken zie, die de basis heeft gedragen, maar nu kan zien welk een efect het kan hebben als het fundament op wiebelen staat.De gaten die zijn gevallen en niets aan het toeval overlaat.Niets terug kan draaien in het vergeven, het gebaar ook maakt om te blijven staan waar ik voor kies.Waar ik mij veilig kan voelen en het meer iets zegd dat in het overkomen juist nog meer de neiging krijgt, om het door te spoelen zoals ik naar elke film kijk.Zoals het verlangen in samenspel met elkander, als geheel natuurlijk de aandacht vraagt. In het wijzen dat de gedachte die ik heb, alleen zich laat zien wanneer ik de moeite neem om het te beschrijven.Nooit van te voren iets weet en niets kan verzinnen,maar in de aanwezigheid wat mij omringd een duwtje krijgt om naar voren te treden.Niets naar achteren duwt,maar een opening maakt, dat in het schuwen van wat dingen heel menselijk blijkt te zijn en niet alles kan dragen dan alleen mijn eigen verantwoording te nemen.Te gaan zien ,om het kleine radartje te laten draaien in het volhardend kunnen zijn.Voor mij de enigste mogelijkheid ook blijft om te gaan realiseren, hoe klein het zal blijven in al mijn delen,hoe fragiel mijn kaders zijn gezet,hoe eenzaam het kan lijken,maar trots kan blijven in het wakker houden van mijzelf.Daar mijn inzet om te delen meer iets zegt om mijn hart te luchten en te volgen.Om te laten zien dat een anders kijken in mijn beleven mij tot dusver heeft gediend om rustig te kunnen blijven.Om de dingen te overzien, om er mee te  dealen en het een plekje geef.Zodat mijn heldere kijk meer gericht zal blijven waar ik mij bevindt.Mijn creëren wat ik laat zien, veel heeft te maken hoe de wind zich richt,hoe het blad aan de bomen iedere trilling aan kan geven, hoe het voelt om liefdevol te blijven wat ik ervaar.Dat wat andere creëren als getuigen kan blijven zien en er geen enkele waarde meer aan geef. Om te constateren dat wat ik beleef meer iets heeft om mij te zetelen in mijn luie stoel.Mijn handen in mijn schoot te leggen en nu begrijp, dat het creëren wat ik doe, de wereld kan bekijken vanuit mijn eigen liefde, die er alleen kan zijn als ik mij overgeef aan mijn eigen creëren.Allle toestemming die het heeft, mij inmiddels heeft geleerd, dat wat een ander creëert niet van mij hoeft te wezen.
Anna.💚.