Belichaamde Stilte.

Om te reageren vanuit mijn eigen stilte,waar mijn belichaming haar plek heeft in genomen op een hele natuurlijke manier.Waar mijn woorden als een vis in het water alleen maar heeft laten zien dat als ik spreek vanuit een stilte in het doorgewinterde luisteren,nu ook kan zien wat deze stilte voor mij kan betekenen.Wat het geeft en laat zien dat als ik vanuit mijn stilte schrijf er iets bijzonders weet te gebeuren.De stille kracht in mijn lijf iets anders laat gebeuren dan te gaan spreken vanuit mijn ontlichaamde taal.Dat wil zeggen zodra ik schrijf of spreek weet te luisteren naar mijzelf en in allerlei vormen heb proberen uit te leggen aan mijzelf.Maar nu ik zover ben gekomen dat dit kan ontstaan, er een hele andere stilte naar voren treedt. Stiller kan zijn in mijn ervaren,geen Shiva of een Sjamaan hoeft te zijn, maar iets heb doorbroken wat ikzelf heb gecreëerd en in al mijn woorden zijn gelegd. In alles heb willen laten zien dat in het spreken naar mijzelf  een stilte is gekomen, in een oprechtheid van delen, waar mijn leven zich onthulde en een stilte waar ik uit schrijf,mij heeft meegenomen hoe het kan zijn om zo mijn belichaming te blijven voelen terwijl ik schrijf.Terwijl mijn spreken naar mijzelf nog dieper blijkt te raken,veel meer zegt als de stilte mij overmand, alleen maar kan voelen hoe mijn belichaamde taal mij in deze mooie stilte heeft gebracht.
Anna.💚.