juni 14, 2025

Back-up.

Soms is het te groot om te beschrijven wat op mijn netvlies is blijven hangen.Niets kan overstijgen maar steeds terug wilt komen in mijn schrijven.In elk gesprek kan merken hoe mijn kalmte het overneemt om te blijven kijken als getuigen.Mij niet meer meng in oppervlakkige gesprekken,mij alleen kan richten zoals ik nu op mijn laptop zit.Mijn handen blijven bewegen,soms in een herhaling val en het toch kan voelen als een nieuw begin.Bij ieder wakker worden kan blijven zien hoe alles in mij is aan het veranderen.Misschien te groot heb willen maken en veel te klein heb neergezet.Waarin het zaadje wat ik heb gelegd is gaan ontkiemen,waar de dikke stam zo is gaan groeien en straks vanuit de hoogte rond kan kijken.Dan mijn vleugels spreid om eens te proberen om uit te gaan vliegen,om te gaan laveren wat ik vogels heb zien doen. Hoe het spreiden van vleugels een beleving zou kunnen zijn. Mij mee laat nemen op elk wolkje die ik tegenkom om af en toe even uit te rusten.Mee kan liften en mijn adem proef,die  regelmatig mij laat zien,dat het ritme wat ik was gewend van binneuit is gaan veranderen.Niet vanuit een angst te hoeven leven,maar door mijn schrijven zoveel vastigheid heeft gegeven. In het voorbij trekken van wat grenzen, kan blijven zweven boven het glooiende geheel,waar ieder inzicht die ik heb verkregen aan mijzelf heb meegedeeld.Mijn overtuiging alleen zal gelden als ik kan voelen dat het naar mijzelf is geweest.Zonder dat ik er erg in had,mij heeft gevormd en misschien altijd wel zo ben geweest. Door mijn aandacht daar naar toe te brengen, om dan te kunnen zien, hoe wijdt ik mijn vleugels spreidt,hoe ik blijf genieten in mijn nieuwsgierigheid  naar mijzelf.Hoe ik alles kan beleven,geen ijdelheid meer heeft,maar wordt doordrongen van het feit, dat mijn taal die ik gebruik, alles heeft overwonnen terwijl ik schrijf.Mij neer kan leggen in een mooie stilte,waar ik mijn vleugels af kan doen. Ze op kan vouwen en dan op een speciaal plekje leg.Dat als ik ze nodig mocht hebben als een jasje weer aan kan doen.Om te weten dat mijn  backup voor mijzelf zou kunnen gelden.Geen terugvallen is, maar te weten dat ik altijd in ieder moment,mijn back-up op kan pakken vanuit het speciale plekje waar ik mijn vleugels had neer gelegd.
Anna.💚.

Geen opmerkingen:

Mijzelf lezen.

Terzijnerttijd als ik te rimpelig zou kunnen worden,mijn vel voor mijn ogen hangt en al stotterend mijn spreken mij ontvalt,en met stokken n...