Bevangen door de warmte , door de woorden mijn drive te gaan ontvangen,mijn handen klam mijn toetsen raken, om te zien wat ik kan hendelen. Zoals het vaker niezen door de pluisjes in de lucht en echt moet wennen, dat in het helder zijn, zoals vannacht,ergens door is gekomen,waardoor het delen op mijn blog soms zo anders kan worden.En volstaat met een energie , altijd weer een balans moet vinden, wat ik daarvoor had gedeeld.Het heeft te maken met mijn gevoeligheid en zonder het te willen, beĆÆnvloedbaar kan zijn door een energie die ik vaak niet thuis kan brengen, dan een waken in mijn willen slapen ontstaat.Nergens over loop te piekeren maar het knopje van ontspannen ik even niet kan vinden. Dan lig te woelen in mijn bed.De stappen die zijn gezet in het kunnen ervaren terwijl ik schrijf en wat later in mijn spreken, mij nog meer besef, wat ik laat zien in het kunnen uiten en elk momnet weer anders blijkt te zijn.
En wil mij nooit meer met een ander vergelijken, omdat in de stappen die ik zet, alleen door mij zijn gekomen.In geen enkele spiegel hoeft te kijken en mij niet wil onderwerpen aan een toon die werd gezet,waar mijn gevoeligheid op kan reageren en dan uiteindelijk wakker kan liggen wat mij dan overkomt.Bevangen zijn van een warmte,daar is wat aan te doen.Maar bevangen zijn van een energie, waar het stroomt en mijn gevoeligheid dit op kan pakken en ook ben gaan begrijpen, wat afstandelijkheid mij zou kunnen geven en brengen,om te zijn in wie ik ben.Niet mee hoeft te gaan met de ander,maar te schrijven wat ik wil.Nergens mij aan kan passen,maar in te voelen wat voor mij het beste zou kunnen zijn.En kom tot een mooie conclussie dat ik wat voorzichtiger ga worden,om mij open te stellen in wat er wordt verteld.Inmiddels nu wel weet wat een belichaming zou kunnen zijn en soms die neiging heb om het uit te willen leggen.Maar ook zie, dat de halve wereld filmpjes maken over zichzelf,en het mij kan verbazen hoe deze behoefte is ontstaan.Vaak zegt het mij dat in het gezien en gehoort willen worden, alleen daarin je eigen werkelijkheid mist.Ik kan niemand overtuigen wat ik zelf zo fijn vindt om te doen,en ook merk dat als ik een filmpje heb gezien, ineens het gevoel kan krijgen om de overtuiging die ik heb, dan neer te zetten.Maar dan ook kan voelen dat ik wegglij van mijzelf en wakker kan liggen of ik dat nog wil.Of het mij voed,maar dan wordt bevangen, wat ik al veel langer weet en uiteindelijk niet meer wil herhalen.Mijn passie die ik deel, heeft te maken met mijn beschrijven wat taal kan doen.De bevlogenheid die ik kan hebben alleen met mij heeft te maken.Ook al laat ik het aan andere zien.Mijn meesterschap niet wil verkwanselen maar open wil blijven staan naar mijzelf.En in het bevangen zijn, daar mijn lessen in heb geleerd,en mij met niemand wil vergelijken,maar gewoon mijzelf wil blijven in alles wat er kan blijven ontstaan.
Anna.š.
juni 13, 2025
Bevangen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Acceptatie.
Naarmate mijn taal het toe kan laten in de diepgang die het krijgt. Op elk randje loop te balanceren en naar beneden kijk.Hoe hoog mijn beel...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
De ontwapening opzichzelf is gaan staan,niet in een houding hoef te schieten,maar te blijven staan waar ik mij goed in blijf voelen. In het ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten