Gerichtheid.

De gloed van vandaag, als ik kijk wat er kan gebeuren als ik zou weten dat mijn taal anders lijkt.Waarin ik heb geleerd dat wat ik ook beschrijf, altijd naar mijzelf gericht zal blijven.Net zoals ik zou spreken in de gewilligheid die het heeft, dat in elk delen in het nieuwste wat er is,geen andere taal zou kunnen gebruiken.Geen Engels of Frans geen Russisch of iets Zwitsers, alleen de klank die ik kan geven op een gong.Kan slaan op mijn trommel en kan  kijken met een serieuze blik,geen enkel ander woord zou kunnen gebruiken waar mijn taal mij ook brengt.Het is een richten naar dit moment,met eigen woorden daar mijzelf in ben.Mijzelf laat zien dat in de taal die ik gebruik heb geleerd in het luisteren naar mijn stem.Maar nu ik wat verder ben gaan kijken en ondervindt dat in de nieuwe taal die ik dacht te hebben, mij leidt dat er geen andere taal aanwezig is.Maar de stroom van ondervinden mij veel meer zegd en daar mijn eigen woorden aan kan geven.Dat wat ik heb geleerd in het luisteren naar mijzelf maar ook naar vele om mij heen, de vorming heeft gekregen om te blijven beleven wat ik schrijf.De tand des tijds,de vele dialogen vaak de wending heeft gekregen in het verdubbelen van mijn eigen vermogen.Waarin de afscheiding die ik vaak voelde alleen had te maken wat ik zelf creëerde en niets begreep van de wereld om mij heen.Maar nu ik heb beslist, in de basis die is gelegd,met eigen woorden weet te beschrijven,geen doel meer heeft, dan alleen in het duiden naar mijzelf. Waarin ik heb geleerd dat in iedere poging die kon ontstaan, in het weven van een getouw,in het laten zien hoe ik mijn taal weet te gebruiken.Soms een kleine verandering zie,door te weten dat wat komt, in de nieuwsgierigheid die ik heb,mij altijd doet verbazen als ik achteraf mijn schrijven lees.Het wiegen in de klank waarin het resoneren in mijn lijf blijft reageren en als een kind heel gretig in het ontvangen mij laatt zien, dat als ik blijf spreken en schrijven,als ik er mee wakker wordt,hoe deugzaam het kan zijn, dat in elk bespreken geen nieuwe taal ontdek, dan alleen een begroeting naar mijzelf.In het plezier wat het kan geven met zoveel woorden eigenlijk alleen vertel ,om mijzelf te blijven ontmoeten en geen ander ontdekken daar voor nodig heb. Dan alleen te weten  dat in de komende tijd mijn taal  om kan schakelen,mij nergens meer van bevrijdt,mij alleen laat kijken wat er komt, in mijn moment van schrijvend delen. Dat voldoende blijkt te zijn om te blijven zien,hoe anders ik ben gaan kijken, in het ontstaan van mijn schrijven, in de gerichtheid die het heeft, mij altijd heeft gediend om heerlijk bijmijzelf te kunnen blijven.
Anna.💚.