Elke ontmoeting.

Het blindelings vertrouwen,het staan in eigen recht, in het durven ontvouwen in alles wat ik zeg.De kant die het had willen bereiken niets anders zegt, dan de invloed die het heeft als in elke laag die ik laat zien heel persoonlijk laat worden.Waarin ik ervaar, mijn eigen puurheid is te vinden.Onverwachts een schoonheid naar buiten komt en als een kind zit te wiebelen.Mij soms verteld, in het neerstrijken van een gebied, die vaak doet lijken hoe ik mijzelf kan blijven zien.En dan kan ervaren, dat in elke afstand die ik voel, alleen kan laten zien, als ik mij begeef tussen een menigte.Het geluid steeds harder wordt,steeds scherper dat het schreeuwen naar elkander voor mij als overweldiging laat voelen. Mij het liefs terug trek uit al die energieën die blijven botsen in mijn oren. Zo blij kan zijn dat ik uiteindelijk met mijzelf zo in het reine ben gaan staan. Waarin mijn delen mijn eigen vertrouwen heb terug gepakt en niet meer hoeft te reageren zoals ik vroeger deed.Op een barricade te gaan staan schreeuwen en met luide stem iedereen te overruled om te laten zien dat ik belangrijk ben.Alles zich heeft gekeerd naar binnen, zoals ik het zelf zou willen,wat zachter spreek in de vragen naar de ander,wat doortastend een gesprek kan voeren in de echte belangstelling die ik heb. Één op één mij beter kan voelen en meer iets zegt om niet in de massa op te gaan,maar een besluit kan nemen om op te staan,naar huis te fietsen,fluitend mijn eigen deur weer open gooi en dan kan genieten van het alleen zijn met mijzelf.
Geen enkel plaatje hier nog op past,maar te weten dat in de ontmoetingen met mijzelf, de doorslag heeft gegeven om te vertrouwen op mijzelf.Geen enkel muurtje neer kan zetten,maar te laten zien in de prikkels die het kan geven, in de bereidheid om dat te doen, hetzelfde blijft, als ik niet zou zeggen dat het teveel zou zijn om mij te begeven in een menigte wat ik normaal nooit zou doen.
Eigenlijk nu ik er zo over schrijf altijd heb geweten dat mijn gevoeligheid daarin parte speelt.Mij niet altijd af kan sluiten van een menigte, maar ook weet dat zonder dat ik het zou willen soms wat vroeger wegga om mijzelf weer terug te vinden.Om te zien dat elke verplichting die het geeft, om kan draaien wat alleen voor mij belangrijk blijft.Dat in elk delen wat ik laat zien een thuis komen is bij mijzelf.Een liefdevolle groet kan voelen om te blijven schrijven, waarin de draagkracht van vertellen ook deze functie heeft.Het blindelings vertrouwen en het staan in eigen recht heeft alleen te maken wat ik naar mijzelf zeg.Wat ik doorvoel met zoveel woorden,wat ik ervaar als ik tussen een te grote menigte sta en blijf ervaren dat het meester zijn in wat ik kan ervaren, voor mij blijkbaar genoeg kan zijn. In het vertellen van elk moment, mijzelf een duwtje kan geven,om te accepteren dat ik zo ben. In mijn puurheid van bevinden in een andere stand ook sta. Mij het beste lijkt om mij te begeven in het beschrijven.Het alleen zijn met mijzelf, voor mij deze uitwerking heeft gekregen in het laten ontstaan. Dat in het blindelings vertrouwen,mijn kompas is geworden.Mijn gevoeligheid de juiste plek kan geven ,dat in elk gebied die kan ontstaan mij thuis kan brengen in elke ontmoeting met mijzelf.
Anna.💚.