Reflecteren.

Het is nooit te laat om eigen werkelijkheid te willen onderzoeken,om te gaan staan voor eigen spiegel in het reflecteren wat ik zie. Als ik mijzelf aan kan kijken en kan spreken en luisteren wat ik aan mijzelf vertel.Soms wat onhandig door mijn haren wrijf, eerst  een vreemde pose aan wilt nemen,en zachter spreek,mijzelf bijna niet kan horen,in mijn ogen kijk en dan kan zien hoe fris zij lijken. Als een mooie rivier dan langs komt drijven,mijn armen laat zakken langs mijn lijf,mijn voeten recht naar voren blijven staan, mij weet te verbinden met de aarde waar ik op sta.Ook een glimlach zie komen, waarin de aceptatie die ik kan voelen als een stroom bij mij binnen komt,en dan kan wiebelen en wat zak door mijn knieën,omdat de spiegel waar ik voor sta, veel te klein is geworden.Ik doe een stap naar achteren,zet mijn handen in mijn zij,maak een heel klein dansje en moest denken wat ik had gedroomd.In de liefde die ik blijf voelen als ik blijf kijken terwijl ik schrijf.Zie dat mijn huid is aan het veranderen,niet zo glad meer is als een paar jaar geleden,mijn haren steeds dunner zijn geworden en wat grijze inhammen heb gekregen,maar het eigenlijk heel mooi vind staan.De zachte blik die ik kan geven,zonder oordeel ook kan zien, hoe mijn zachtheid in mijn ogen is te bewonderen,zoals ik kan blijven kijken en in verwondering kan blijven staan. Wat ik ervaar als ik in mijn spiegel kan kijken en kan zeggen welk een reis ik heb gemaakt. In het reiken naar mijzelf,met open blik mijzelf kan ontvangen,alles goed aan mij nu is,niets hoeft te veranderen,dan alleen te zijn en te gaan staan voor mijn eigen spiegel.Dan het gesprek kan voeren, die soms nodig is om ruimte te scheppen waarin de stilte kan worden ontvangen en dat af kan lezen aan mijn gezicht.Het is de boost die het mij kan geven als ik met mijzelf spreek of schrijf en in de spiegel kan laten reflecteren, dat de moeite die ik heb genomen, blijf ontvangen zoals ik schrijf en spreek.Mijzelf op kan vullen in het kunnen ervaren, dat als ik in de spiegel naar mijzelf kan kijken, veel mooier ben geworden,veel rijper eruit kan zien,een kalmte uit kan stralen,alle haast die ik had nu is verdwenen en omgebogen naar een podium waar ik nu op sta.Mijzelf liefdevol kan begroeten, in de duidelijkheid die ik kan geven als ik voor mijn eigen spiegel sta.Als ik kan voelen hoe belangrijk het blijft,om de juiste voeding te blijven geven, via mijn schrijvend beleven in mijn sprekende taal,mij altijd het gevoel kan geven, dat ik net ben begonnen om te zien, dat wanneer ik in mijn eigen spiegel kan kijken, steeds blijer kan zijn met mijzelf.
Anna.😍.