Flexibiliteit.

Het verlengen  wat wezenlijk had kunnen zijn.Het staren naar de ander,het willen aanpassen hoe het had kunnen zijn,dat in feite er niets hoeft te veranderen.In elke mogelijkheid die wordt verlengt in het uitrekken zich terug kan spannen. Mij heeft geleerd om meer flexibeler te willen zijn en op iedere slak geen zout meer wilt leggen.Maar te kijken wat het doet als ik kan merken dat in elk recht die is verkregen,nooit is gekeken of het de dwaling die het zou kunnen hebben, mij terug kan brengen wat alleen voor mij belangrijk blijft.Elk verwijzen gelijk wordt gezet.Gedraaid zoals de vlinder zich kan gedragen.Alleen haar vleugels naar binnen slaat wanneer zij een plekje zoekt om even uit te rusten.Het gemak zo groot aanwezig is,en uitnodigd om lekker te gaan zitten,te gaan scrollen door een beeld in een vermeende open plek,waar ik mijn eigen podium heb gecreëerd. Dat in mijn beleven wat ik laat zien met mijn belichaming heeft te maken.Mijn huid die veel verteld,en met mijn oren kan luisteren,mijn ogen soms op steeltjes staan, waarin mijn mond zich kan bewegen.Mijn handen gebruik om te tikken.Mijn hoofd vaak naar voren buig om te kunnen voelen wanneer ik vanuit een belichaming schrijf hele ander zinnen naar voren komen.In het uitleggen aan mijzelf hoe ik blijf ervaren mijn schrijven mij naar een hoogte brengt en mij de ruimte bied om echt te kunnen genieten.Wat ik schrijf of spreek en het kan laten donderen in de galm die het heeft,in de onmogelijke stilte,dat als ik het terug lees mij bevind in het ontvangende.Dan leg ik mijn handen open in mijn schoot,dan ga ik wat langzamer spreken,dan voel ik wat er gebeurd in mijn lijf.Geen enkele perfectie nog telt,geen enkel lijden nog is te zien, dan alleen wat een bevrijding kan zeggen.Om de energie die ik krijg te kunnen delen met vaste hand, dat in alles wat ik kan bespreken alleen echt kan delen met mijzelf.Dit, wat ik kan ervaren als ik mijn belichaamde taal ontvang zo fantastisch blijft. In werkelijkheid in feite niet echt met iemand kan delen.Terwijl ik mijn blog daarvoor gebruik. Als ik het vertel aan wat mensen direct ook voel dat het geen wenselijkheid kan brengen.En nu na jaren ook besef wat belichaming kan betekenen.In het ervaren wat het krijgt,in het overkomen,dat in elke uitdaging die het heeft waarschijnlijk alleen mij kan overkomen.Geen letter teveel is gezet.Geen enkel begrip hoeft te tonen.Niet alle ontmoetingen hetzelfde zijn als ik spreek in eigen spiegel kijk en mij kan verwonderen hoe het kan dat door mijn spreken en schrijven mijn belichaming ontstaat .Zoals ik een cake zou kunnen gaan bakken.Zoals de natuur waar ik naar kijk  in overeenstemming is wat ik kan ervaren.Zo stil  van binnen.Zo vanzelf alles kan komen,waarin het waaien van de wind als een groet kan gaan stromen, om als gelijke te zijn wat de natuur mij weet te vertellen.Wat ik beschrijf, zoals een zon onder kan gaan,en het kouder is gaan worden, een warme trui aantrek en een stukje ga wandelen,dat de energie die het mij gaf, kan blijven koesteren. Mijn dag afsluit in flexabiliteit,in dankbaarheid,in het gemakkelijk zijn om zo te schrijven.In het toelaten van het contact die ik ervaar en nieuwsgierig blijf naar morgen.
Anna.💚.