Eerlijkheid.

Het geluk niet is te vangen door hetgeen wat misschien bevrijdt,maar het doorleven wat elk moment mij zegt,om zo eerlijk mogelijk naar mijzelf te zijn.Dat in ieder gesprek die ik met mijzelf ook heb, soms wel eens wat tegenkom, wat ik nooit tegen een ander zou vertellen,wat ik alleen aan mijzelf kan laten zien.In het omarmen,dat het heel goed is om te doen om mijzelf steeds af te vragen of het goed voelt of niet.Waarin  ik een besluit kan nemen,dat in elk klinken ik ook voel, hoe het geluk zich alleen maar aan kan dienen als ik eerlijk blijf naar mijzelf.In het vertellen mijn vaste klank zich soms overruled  en dan een trilling kan voelen, hoe machteloos het lijkt dat in het eerlijk blijven wat er echt gebeurd,vaak een reactie weg kan halen naar de ander.Omdat vanuit het projecteren niets kan worden gezien,maar door eerlijk te blijven in elke gesprek,door te durven luisteren wat ik zeg,de impact kan hebben om te worden gehoord. Terwijl ik luister naar mijzelf,er vaak iets anders gebeurd,wanneer ik het zou vertellen aan de ander.Wanneer ik mijzelf echt hoor,voel ik de verandering komen,soms een emotie krijgt en dan kan huilen,dat wat ik voel in mijn eerlijk zijn, vanzelf naar buiten kan komen,en mij realiseer, hoe een oude conditionering vaak kan werken.Mij altijd heeft weggehouden van mijzelf,mij altijd vaak heeft laten voelen,dat als ik eerlijk zou willen zijn,niet altijd voor een ander is bestemd.En heb geleerd via mijn eigen gesprek, hoe bijzonder het kan zijn om eerlijk te kunnen blijven in elk moment die ik durf te voelen.Dat in elke emotie die dan komt,ook welkom kan heten,het kan omarmen en mijzelf ineens begrijp, dat het nooit makkelijk is geweest, zoals in al mijn duiden,in feite het aan mijzelf nu  vertel en eigenlijk nooit uitgesproken raak.Alle blinde vlekken die ik dacht te zien,uit elkaar heb kunnen trekken,door in gesprek te gaan met mijzelf.De eerlijkheid zo vrij kan zijn,dat in het geluk die ik kan ervaren, daarmee heeft te maken,dat als ik niet eerlijk durft te zijn er altijd iets gaat stapelen,gaat zitten wroeten in mijn lijf omdat het vinden van de juistheid niet zit te wachten totdat het vanzelf weer overgaat.Maar te ondervinden, dat als ik met mijzelf spreek(of schrijf), dan pas mijn eerlijkheid kan ontstaan.Daarin mij zo vrij kan voelen,zo buigzaam naar mijzelf, wat eerlijkheid kan doen in al mijn gesprekken die ik met mijzelf blijft hebben.Alle taboes heb willen doorbreken en heb weggehaald,dat in iedere ontmoeting die ik heb, zo eerlijk mogelijk wil zijn.Maar nu ook weet, dat daar mijn eigen geluk in is te vinden.
Anna.💚.