Elke beslissing.

Het zachte geluid als een veertje neer kan dalen,dat als ik s'nachts mijn ogen sluit en eigenlijk zou willen slapen,nog zo helder blijft.Dat  de beweging in deze wereld in felle kleuren voorbij zie gaan,waarin alles ligt besloten,dat in het meewarig durven zijn, wat er ook wordt besloten de invloed zou kunnen hebben om niet in slaap te kunnen vallen. Geen enkele invloed zou kunnen herstellen,dat door een beslissing van de ander maar af moet wachten of men het begrijpt.Van hoger hand zoals men dat kan noemen, zoveel mensen afhankelijk zijn,dat in de macht van een creëren ik naar achteren val en dan in mijn eigen wereld kom.Waar  alleen maar als getuigen kan zien, dat het belangrijk blijft dat wat van buiten naar binnen is komen sluipen, ervoor zorgd dat ik uiteindelijk niet goed kan slapen. Niet ervaar, dat het mijn tijd wel zal duren,maar mij voor kan stellen, dat als alles in een resessie zou kunnen komen,in feite een andere oorlog is begonnen. Dan lleen maar bezig zijn om zelf overeind te houden.Omdat ik zie hoe alles uit de hand is aan het lopen, hoe in het botsen van de machten er geen gelijkenis kan zijn om te denken een baas van een wereld  te worden.Maar diegene nóóit mijn vader zou kunnen zijn en ook geen voorbeeld kan geven, dat een mededogen naar een ander in feite niet kan ontstaan,waarin het ego zo vreselijk groot is geworden, dat ik in feite eigenlijk alleen maar een heel klein jongetje zie staan,die gezien wil worden,gelijk wilt krijgen en eigenlijk niet goed weet, met zoveel macht  om te kunnen gaan.Misschien het veel te persoonlijk maak en loop te schuiven met wat dingen,omdat ik voel wat ik ervaar en alles op de juiste plek wilt leggen.Daarin de harmonie wilt vinden,dat alles wat krom wordt getrokken, in mijn eigen wereld recht aan het trekken ben.Zodat ik kan blijven staan, in mijn eigen recht van spreken. Dat terwijl ik schrijf, zeker kan blijven voelen waarom ik wakker heb gelegen en zonder dat ik het zou willen, mij veel te veel laat meenemen in wat er nu ontstaat.Allleen voor mijzelf iets kan creëren, waarin ik mijn harmonie op orde krijgt.Waar geen enkele macht een rol kan spelen,doordrongen ben van het feit,dat wat gedeeld kan worden alleen kan zeggen om ruimte te willen scheppen om te blijven bewegen in mijn eigen taal.De versnippering in het ongelijke,in elk creëren mij blijf richtten dat wat ik ook beschrijf, wel degenlijk iedere wending kan voelen in het kunnen luisteren naar mijzelf.Als dit de grote machten nu eens werkelijk zouden doen,dat in iedere beslissing die zij nemen, eerst te gaan luisteren naar wat je aan jezelf verteld.Zonder iemand om je heen en de spiegel waarin je kijkt ,alleen metallic omringd waar geen verfkwastje is geweest,maar naar eigen gezicht zou kunnen kijken.Afzonderlijk hoe het zou kunnen zijn dat er dan hele andere beslissingen naar voren kunnen komen.Misschien zoals ik schrijf,misschien veel te laat een macht door zou kunnen krijgen, dat elke verandering die het krijgt, even zou moeten dalen,even zou kunnen wachten, dat in ieder mens de liefde is te vinden,waarin andere beslissingen zouden kunnen ontstaan.
Anna.💚.