De komma.

Alle komma's die ik zag staan ineens teveel kan zijn om iets te duiden.De punt die ik dan zet opnieuw zou kunnen beginnen. Geen komma meer nodug heb om aan te dringen waarin mijn schrijvend beleven niet in komma's is neer te zettten in elke regel die ik beschrijf.De zinnen wat korter wilt houden. Geen rekening wilt houden dat hoe ik het lees eigenlijk geen komma nodig blijkt te zijn.De stortvloed die het kan hebben volstaat zonder al teveel komma's te willen gebruiken.Ineens ook zag in al mijn delen dat in elke komma die ik gebruikte voor mij liet zien hoe het kan werken als ik schrijf naar mijzelf.Mijn komma's kunnen betekenen om de rust die ik voel aan te duiden in mijn schrijvend beleven.Vanzelf in elk moment onbewust een komma zet waarin ik mijn rust kan vinden
Ineens in mijn schrijvend geheel doordrongen kan zijn dat elke zin die ik beschrijf een doorlopend geheel laat zien.Soms een punt nodig heb om iets af te sluiten.Maar wat minder komma's ga gebruiken in wat ik wilde laten zien.Het onderstrepen van al de komma's ineens kan beseffen dat de komma's die ik gebruikte overbodig bleek te zijn.Grappig hoe het kan voelen dat het teveel mij leert om wat zuiniger te zijn en veel vaker een punt nu ga gebruiken in  de zinnen die ik zet.Als  ik het nu terug lees geen enkele komma heb gebruikt wat overbodig bleek te zijn in al mijn schrijven.Maar vanaf nu goed wilt zien dat als ik een komma zet, ook echt nodig blijkt te zijn in al mijn delen.
Anna.💚.