april 01, 2025

Klein lichtje.

Als het zou kunnen, dat het draaien in de eenvoud van mijn zijn ,mij blijf verwonderen, dat elke tij die kan keren mij vast kan houden terwijl ik schrijf.Terwijl ik geen enkel houvast kan voelen dan alleen te delen met mijzelf.De intresse van vroeger heel zacht is verdwenen,zoals ik nu naar wolken kijk en mij laat vullen met elk moment dat in het beleven van mijn schrijven zo naar voren komt. Als een heel klein lichtje kan laten branden,kan laten zien dat er in het vernieuwen zo vol kan zijn en eindelijk echt kan voelen hoe ik naar mijzelf schrijf.Hoe de randen waarop ik loop steeds smaller worden,steeds meer vraagt om het teken te voelen,dat de zin om te willen delen met iets anders heeft te maken.Dat als ik voorovergebogen buig ook kan voelen,hoe mijn houding die ik laat zien, in nederigheid kan dienen en volstaat om een mooi feest te vieren,dat in elke noot de klank verschijnt,om mee te deinen in de muziek waar ik zo van hou.De trilling die het kan geven,zoals het met mijn stem gebeurd,zo uitzonderlijk zal blijven ,zo vol van bewegen en mij eigenlijk nergens aan stoor.Omdat het beleven in mijn schrijven elke maat die ik zet, steeds nieuwsgierig kan blijven in wat mij overkomt.
Het voelt als een zachte streling langs mijn wang en tegen mijzelf kan zeggen , hoe fijn het is om zo te kunnen schrijven.Geen enkel verlangen zet zich vast,door wat draadjes door te knippen,en mij verlost van al het ingewikkelde en mijzelf durf te zijn.Niet veel nodig schijn te hebben,dan te genieten van iets kleins,geen moeilijkheidsgraad aan kan duiden en mijzelf ook terug betaal, met deze woorden in de slag die ik maak.Meedeins wat onzichtbaar lijkt te zijn.Maar in mijn schrijvend beleven niets van te voren is gepland,dan alleen gewoon zomaar te gaan schrijven,niet eens op hoeft te wachten op de woorden die kunnen komen,dat in het beleven van mijn schrijven alleen kan delen zoals het komt.Zoals de regen plots kan komen,zoals een vogeltje mij komt begroeten en mijn planten water geef,zo schrijf ik hele delen waar ik mij fijn in voel.Waar de regelmaat van delen meer iets zegt, dat in elk beleven zo schoon als dat het lijkt,mij deze zelfstandigheid heeft gegeven om te schrijven wat ik wil.Er mee op te staan in de vroege ochtend en in de afsluiting van mijn dag, nog even wil proeven hoe het voelt dat mijn schrijvend beleven mij enorm vult.
Anna.💚.

Geen opmerkingen:

Boog van kleuren.

Om te blijven waar mijn werkelijkheid als een boog over elk ontvouwen zich laat zien. In het toeverlaat van wensen alles omkeerd en mij heef...