Wat er wilt zijn.

De ontmoeting met de ander uiteindelijk de ontmoeting met jezelf zou kunnen zijn.Dat in het ervaren van elkander, alleen de verbinding weet te leggen om te blijven zien,dat wat gedeeld kan worden weer afhangt hoe open je kunt gaan staan, om te gaan ervaren dat elke ruimte die ontstaat, ook is gegeven om te zijn in dit moment.Daarna als een herkenning verder kan lopen,verder weer trekt langs de glijende oevers, die de glooiing kunnen hebben om aan te kunnen wijzen, dat welke bevrijding het ook kan geven, niets af doet aan het feit dat in het vertellen over jezelf,misschien de ander mee zou  kunnen nemen. Dat de belangrijkheid van zijn, in overeenstemming zou kunnen proeven, hoe het voelt om te spreken met jezelf en naar eigen klank zou kunnen luisteren,zonder dat je daar een ander  niet mee lastig valt.Het verborgenen wat naar buiten wilt komen,gezien wilt worden,gedragen naar een eenvoud van delen.Van een beproeven die steeds lichter zou kunnen worden,steeds meer in een samenwerking,met jezelf. Het geheel in één hand vast kan worden gehouden.Geen status meer heeft,maar trouw te blijven wat je aan jezelf  te vertellen hebt.Wat in de vloed van overkomen zo zelfstandig wordt,dat het opmerkelijke in al mijn ontmoetingen, mij de vreugde geeft, dat in de dunne lijn van realiseren,de toesstemming krijgt, dat in het eren wat ik heb bereikt nu ook in staat ben om mijzelf te kunnen herkennen in de ander.Ook weet dat het niet bij iedereen mogelijk is,maar dan nog mijn lach kan ontstaan,geen oordeel kan hebben,geen enkel terleurstelling het kan geven, omdat ik nu weet dat ik heel veel aan mijzelf kan blijven geven.In het schrijven en spreken in het delen op mijn blog,altijd iets nieuws blijf ontvouwen en alles heel goed bijmijzelf kan houden.Zoals een stam van een boom, nooit een  struik zou kunnen worden, vogels geen bril kunnen dragen,muizen geen olifanten  zijn,paarden geen vliezen hebben, kikkers volop aanwezig zijn,vissen met een rugslag naar achteren glijden en op deze manier van benaderen iets kosmisch krijgt. Iets wat er kan gebeuren als ik naar mijzelf schrijf.Waarin  het lachen om mijzelf, zo voldaan kan voelen, geen controle meer hoeft te hebben,maar te laten komen, wat er wilt zijn.
Anna.💚.