De Slaap.

De slaap die  meer is te ervaren, zoals de smaak van water in zoete wijn is afgestemd,soms opgedroogd als rode druiven in mijn tekst is neer gelegd,soms de reden heeft, dat in hetgeen wat buiten mij om gebeurd ik daar weinig over kan vertellen.Geen dromen meer heb, maar  mij over kan geven dat ik er even niet meer ben.Mijn ogen heb gesloten in de slaap die voor mij belangrijk blijft.Mij altijd kan verheugen en het eigenlijk heel bijzonder is, dat zodra ik mijn ogen sluit, niets meer van een wereld weet,om iets te herkennen,om iets te moeten doen,geen enkele ervaring het heeft,dan alleen te liggen in mijn bed. Soms in een wakker worden, alleen verteld om te gaan plassen en dan weer snel mijn ogen sluit,waarin de stilte die dan komt zo belangrijk blijkt in de rust die het kan geven.Als ik er bij stil kan staan dat als ik slaap, in feite niets meer weet,niets meer kan doen dan te gaan liggen,geen gedachte heb,geen prikkels van buiten,geen overtuiging meer zet,niets kan bewijzen dat de slaap die ik nodig heb,uiteindelijk ben verdwenen van wat ik allemaal dacht te doen.
Ik sta er eens bij stil,dat in het overgeven aan de slaap,eigenlijk heel bijzonder is,dat in een aantal uren  het brein de rust wilt vinden, misschien wat mooie dromen kan laten zien,maar dat ik zeker weet,dat het een kleine reactie zou kunnen zijn, om iets een plek te kunnen geven.De flarden uit iedere context is getrokken,geen voorspelling het kan hebben,maar door de rust alle handelingen zou kunnen voelen,die er uiteindelijk gezet had moeten worden en dan waarschijnlijk in de dromen tevoorschijn kunnen komen.
Dat het nodig hebben van de slaap mijn verwondering blijft hebben, om ook te zien ,dat  in iedere ochtend vanzelf ik weer duidelijk helder ben.Alsof de nacht de grote schoonmaak heeft gemaakt, zonder zelf te hoeven vegen,zonder echt te weten dat als ik slaap, in niemandsland ben aan gekomen. In de mooie  ultieme rust word omgeven en uiteindelijk van deze wereld ben verdwenen. Dat zodra ik wakker wordt, weer opnieuw kan kijken,opnieuw kan ervaren hoe mijn dag weer begint.Hoe ik blijf schrijven van iedere tekst en ook vandaag weer wakker ben geworden, vanuit de slaap die ik nodig heb, om overdags te kunnen functioneren.Blij ook ben dat ik steeds wakker kan worden,met een uitgerust lijf,maar het toch bijzonder blijft dat als ik slaap van niets meer kan weten,niets meer terzake doet,alles kan gebeuren ,van binnen iets heb afgelegd, wat ik overdags ook wel eens kan voelen.
Anna.💚.