Stabiliteit.

De tijd heeft mij geleerd,dat wat ik ook beschrijf, naar mijzelf blijft gericht,naar mijzelf blijf vertellen wat er speelt en in mooie doeken kan wikkelen, er geen mens nog iets aan heeft dat het klinkend kunnen verstaan, is opengebroken in mijn wereldje van dit moment. In het liefdevol te kunnen benaderen,dat elke wind mij mee kan nemen, zorgvuldig heeft gekozen om mij een richting op te laten gaan,waar ik mij op mij gemak kan voelen.Dan in het kijken naar wat vogels, zelf de drang ook krijgt om mee te vliegen. Met mijn vleugels wijdt,mijn kin omhoog te trekken, om dan te voelen dat elk moment wat ik beschrijf,de verbetering zal hebben,zoals de bloesem die ik nu zie, de kleur kan geven van het nieuwe,van het  mooie ontvouwen wat ik nu in ieder blaadje zie.Het welkom uit kan testen,door te voelen wat het geeft, om doortastende te kunnen beschrijven.Niet uit leed is geboren,maar omdat ik weet, dat het dragen van mijn eigen verantwoording, zoveel meer heeft terug gegeven. Dat in het delen op mijn blog eigenlijk een bijzonderheid is geworden en nu ook weet dat het schrappen van wat teksten mij heeft uitgenodigd om de zienswijze die ik heb, alleen de invloed kan hebben  naar mijzelf.Te denken dat iedereen dit moet weten heb ik nu van mij afgelegd.Laat ik liggen voor wat het is,zoals het blad wat was gevallen, nu opgedroogd de voeding heeft gegeven, waar het voor heeft gediend en ik nu kan kijken met een mildere blik.Geen oordeel kan vellen,maar het thuis komen bij mijzelf het allerbelangrijkste zal blijven en dat ook in al mijn schrijven ook zal laten zien.
De eer aan mijzelf weet te houden,weinig daar nog in nodig heb. Door te vertrouwen naar mijzelf, kan blijven vliegen, in elke bewoording die ik beschrijf,die ik kan ervaren en terug kan zetten in mijn eigen lijf.Geen wonder het meer kan noemen,maar een stabiliteit, wat ik het steeds meer kan koesteren,mij ook heeft bevrijdt van elk drama die ik langs ben gegaan.Daarin geen aandacht meer kan geven, dan alleen te leven in wat  een vreugde geeft,dat mijn wijsheid in al het ontstaan, de toesstemming krijgt, in het blijven ontvouwen van mijn iegen taal. 
Anna.💚.