Kwetsbaar zijn.

Het is te merken met zoveel woorden, welk podium is gecreëerd,welk dun laagje zo voorzichtig is geweest om te erkennen dat de gevoeligheid die er is, zou kunnen breken en als stof neer zou kunnen dalen, wat is geweest en nog kan komen. Zoals de dikke mist bevroren valt over de bomen, die eruit kunnen zien als stilstaande beelden,in het lichtval wat dan komt,over de struiken kunnen gaan hangen,een heel ander beeld weer kan geven,dan te weten als ik mijn adem zou gebruiken en dan in kleine wolkjes kan zien,dat het verdwijnen mij de juiste de adem heeft gegeven, om verder te gaan in mijn schrijven..In elke verandering weet te zien,dat elk ervaren zo bij mij past.Zo ingetogen mijn handelingen kunnen zijn,met invloed van buitenaf, ik blijf zien dat in iedere ontmoeting die ik heb,mij doet beseffen hoe gevoelig ik ben,en dat laat blijken in elk gesprek die dan komt.En kan gaan zien dat de afstand die ik wilde, nergens toe kan leiden,om dan te zien om mijn gevoeligheid te omarmen.In de ontmoetingen die ik heb gehad met anderen, dan pas kan zien wie ik nu in feite ben.Een verzachting heeft plaats gevonden,waar ik blijkbaar in de ontmoeting met andere even aan moet wennen.Zelfs  mijn eigen plek weer even moet gaan vinden, geen afstand kan creëren,maar te blijven bij wie ik ben.Al het nodeloze zichzelf verteld, waar de neiging blijft om te willen passen wat het vraagt, dat mijn inborst steeds weer iets anders vraagt,steeds kan laten zien om mijn natuurlijkheid te behouden.Zelfs in mijn delen kan laten zien hoe mijn eenvoud is verworven, in het gemak die ik voel als ik naar mijzelf ben aan het schrijven.Soms zijn de veranderingen zo groot,dat in mijn eentje ik dat niet meer kan beseffen,maar zodra ik in contact kom met de ander,dan pas kan zien wat ik heb verworven.Waar de kalmte mij heeft gebracht,waar mijn zinnen zich voltooien,waar de ruimte die ik zocht zich heeft weten te ontplooien,waar mijn liefde voor mijn taal uit is gaan monden, dat de bescherming die ik zocht niet meer kan gebruiken.Hoe kwetsbaar ik ook ben,waarin een schoonheid doet ontluiken,waar geen enkele ander mij hierin herkent,maar dat ik zelf nu kan bepalen en laat groeien, in de tuin van mijn eigen bloeien, juist zo kwetsbaar kan zijn om mijn schoonheid  weer te geven,in de vervulling van delen ook mijn kwetsbaarheid kan laten zien.
Anna.🙏.