Communicatie.

Geen trap hoeft te beklimmen,geen enkele wedstrijd aan mijn schrijven is verbonden. Waar ook geen enkel start is te bevinden in de communicatie met mijzelf. Uiteindelijk mijn dagelijks ritueel om kan smelten naar een stilte,naar het lopen in een veld, waar mijn voetstappen zijn gezet,mijn delen zoals het komt, niets meer hoeft recht te zetten,niets meer uit hoeft te pluizen,dan in alle redelijkheid elke grens op kan zoeken,in het verwijzen van een schoonheid die dan komt.Zelfs geen vernieuwing meer kan voelen,maar nu in alle wijsheid is neergelegd.Alleen maar vraagt om goed te kijken welke vorm het aan kan nemen. Elk welkom die ik blijf voelen als ik blijf vertellen over de ervaring van mijzelf.Eigenlijk steeds de hele tijd het koekje van eigen deeg ben aan het eten,met de bloem die ik gebruik als bergen liggen te wachten,dat in al mijn duidelijkheid van delen niets anders is dan in contact te blijven met mijzelf.De waarde die het heeft,mij gelukkig laat voelen,geënt te zijn dat in het kunnen beleven alleen kan ontstaan als ik mijzelf aan kan kijken.De hand toereikt dat in elk moment van delen mij naar een verrassing leid,met een dikke knipoog verder drijf en in alle uitzonderlijkheid mijn dagen vult, in mijn openheid van delen.Geen storm in mijn hoofd is te bekenen,maar in alle handelingen die ik zet, geen enkele blokkade is te vinden, dan de stroom van ondervinden, in het bewustzijn die ik heb.Geen overwegende positie hoeft in te nemen, dan alleen te schrijven wat er komt.Ook al rijdt ik niet in een auto met geen enkele  stuur in mijn hand,ook al denk ik de controle te hebben,dat in het eigen verbinden, alleen maar kan ervaren als ik merk, dat ik kan kan luisteren naar mijzelf.Dat weinige er oog voor  hebben en mij dan richt naar elke afleiding die ik heb gezien,maar nu naast mij neer kan leggen.De verwijdering van mijzelf kan worden gezien als iets te  kunnen verliezen en terug zou willen vinden zoals ik in mijn schrijven heb willen laten zien.Altijd onder mijn maat ben gaan zitten,vaak in de schaduw stond,mij ongelukkig ging voelen en maar niet begreep dat de aandacht die ik miste,juist aan mijzelf wist te geven in het ontvouwen van ieder dag.Op deze manier mijn stem laat horen en voor dat ik het wist, alle regie die ik uit handen had gegeven heb terug gepakt in het delen op mijn blog.Zo simpel als dat het lijkt, in alle toestemming die ik aan mijzelf heb gegeven, mij een gelukkig mens heeft gemaakt en heeft laten zien, in alle aandacht die ik gaf, de juiste communicatie bleek te zijn.
Anna.💚.