Eigen kant.

In de kant waar ik nu sta,waar iedere vlinder wordt gezien,waar iedere boom die ik aanraak, in zacht gefluister om kan worden gezet. De stam kan worden aangeraakt en vanzelf laat weten,dat mijn natuurlijk gedrag is gekomen in de kant waar ik nu sta.Een brug ben overgestoken en heb laten zien, dat in al mijn overkomen vele kanten heb belopen, waar het mij ook diende voor dat moment. Nu ben ik omgebogen en doorgelopen naar mijn kant waar ik wil staan,zoveel ruimte is ontgonnen,zoveel liefde kan ontvangen,zoveel vrijheid weet te voelen in de staat waar ik in  kan zijn.Voor geen enkele kant meer hoeft te kiezen,maar te voelen hoe mijn recentelijk verblijven in wat ik deel, zo als golfjes heen en weer blijven schudden in het overblijven, wat ik zie, vanuit mijn eigen kant nu wordt beschreven.In het blijvend beleven,wanneer ik in mijn eigen kant ook sta, alleen mijn eigen ruimte kan bezoeken.Mij voor kan stellen dat in het begeven van elk moment, wat sterren zie flikkeren, er eentje naar beneden valt,het op kan rapen en blijf voelen wat ik in mijn handen heb.Het mooiste wat ik kan bezitten is mijn eigen zuivere werkelijkheid,mijn waarheid al wuivend naar buiten gooi,en zonder het te willen iets omsluit in de mooie zegen die ik voel om te blijven uiten over mijn eigen mooie  kant.Mag zijn zoals ik ben,geen offers hoeft te brengen,geen derde oog meer kan sluiten,maar door te krijgen dat ik ook werkelijk vanuit mijn eigen kant, waar ik heb voor gekozen eigenlijk de hele tijd mijn aandacht vroeg.Het sidderend effect zich heeft laten zien,zoals een slang kan kronkelen om mijn lijf,zoals een vos haar wilde haren kan verliezen,zoals een uil met grote ogen een wijsheid kan laten zien,waarin de ratten zich kunnen schikken via het riool,waar de muisjes knagen in zacht geluid,en de mollen hun hopen naar binnen halen,waar de vacht van een wolf dikker is geworden, na een slachten van een schaap en de koeien steeds meer melk moeten geven omdat de boer daarom vraagt.De cirkel zo rond is geworden dat het kan duizelen om mij heen en ik alleen aan mijzelf kan blijven vertellen,sinds dat ik aan mijn eigen kant ben gaan staan,mijn eigen geluk kan proeven,dat in het schrijvend verblijven zoveel creativiteit naar voren kan komen,dat ik soms achterover kan slaan. Vreselijk moet lachen, dat voorbij mijn schrijven,de daadkracht kan blijven behouden, om nu te weten dat de kant waar ik over spreek, in eigen toon weet door te dringen en als een vlinder weer verder vlieg over mijn woordenlijst van delen.
Anna.💚.