januari 19, 2025

Zaaien.

In het delen van wat zaden,in het telen op het veld, wat nu omgeploegd kan worden in alles wat er is verteld.In de vaardigheid die ik heb,zo voorzichtig mogenlijk in mijn handen hou,waarin het in ieder gaatje die ik maak, mijn zaadje weet leggen,met een zorgvuldigheid, dat in elke overeenkomst die ik kan maken, voort is gevloeid wat ik moeilijk vond om los te laten. Om in te zien dat mijn wijsheid in spreken in het spelen met mijn taal, hoe het zou kunnen wezen dat ieder zaadje die ik heb gelegd, een bedoeling heeft gekregen.Om te gaan ervaren dat het recht wat ik dacht te hebben nu voor zichzelf ook spreekt.Voor zichzelf is gaan staan en wie het echt wil weten met zichzelf verder zou kunnen gaan.Niets houdt mij nog tegen,niets is teveel in wat er is verkregen, door het geheel te laten verfijnen,waarin de tijd die ik heb genomen, mij alleen maar heeft geholpen en verrijkt in het welzijn van mijn schrijven.Waarin mijn spreken, wat intiemer blijft in de weerkaatsing van verblijven.Waar niemand mij een rozentuin heeft beloofd,maar door te laten schijnen, dat het veld waarin ik sta, nu kan ervaren, dat ieder zaadje die ik had, in de omgeploegde grond neer kan leggen,om dan te wachten met het geduld, die zoveel schoonheid heeft weer gegeven,zoveel heeft laten zien ,dat in mijn delen mijn fundament is geworden.Mijn aanwezigheid nergens in onder kan worden gedompeld, dan te blijven staan, om te zien of de zaadjes die ik heb gepoot uit willen komen.Dat het ontkiemen van deze tijd een prachtige vrucht zou kunnen geven.Een mooi weerzien van een tijd waar het helen de aandacht vroeg,waar de afstand die ik voelde, alleen met mij te maken had.Om te kunnen zien, dat wat ik zaai voor waarschijnlijk een toekomst is bedoeld,waar de nieuwe generatie profijt van zou kunnen hebben.Om de regie in eigen handen te nemen,om te weten waar het om gaat,dan alleen jezelf belangrijk te durven maken in het blijven ervaren wat je zegd.Geen enkele deur  hoeft dicht te houden,maar open te zetten voor diegeen, die ook bereid is om op deze manier te kunnen delen in het ervaren wat je zegd.In het kunnen luisteren met je hart,en te kunnen spreken met de stem die je hoort,dan vanzelfsprekend in het zaadje wat ik heb gelegd kan worden begrepen zoals het komt.
Anna.💗.

Geen opmerkingen:

Luisterend schrijven.

Het zand wat opstuift en in een kringetje laat zien dat een oplosbaarheid onzichtbaar kan worden.Buiten alle logica een zeldzaamheid weer ka...